Arjen Florijn
Primitieve semantische kategorieen.
Hugo Brandt Corstius heeft onlangs het gebruik door taalkundigen van de notie semantische primitief (betekenisatoom) als verwerpelijke metafysiek beschreven:
Elk practisch probleem heeft zijn bijbehorende diepte van betekenissen. Maar de metafysische taalkundige zoekt naar DE diepte, waar niets meer onder ligt.Ga naar eindnoot1.
Het leek me aardig het door J.M. Anglin
Ga naar eindnoot2. verrichte onderzoek hierbij te betrekken. Deze heeft namelijk de psychologische relevantie van hierarchisch geordende
feature-verzamelingen onderzocht, onder andere uitgaande van de vraag onder welke semantische aspekten iemand verschillende woorden gelijkschakelt. Bij voorbeeld: Als iemand gekonfronteerd wordt met de woorden
jongen,
meisje,
paard,
bloem,
stoel,
idee (waarvan verondersteld wordt dat ze in onderstaande hierarchie zijn onder te brengen), en met de opdracht ze te sorteren, is dan zijn
geneigdheid om
jongen en
meisje in één groep te plaatsen groter dan zijn geneigdheid om
jongen en
idee in een groep te plaatsen?
Ga naar eindnoot3.
Deze en andere tests leveren onder andere het volgende op: Mensen zijn in staat vrijwel naar willekeur aspekten te bedenken waaronder over verschillende woorden gegeneraliseerd kan worden, al zijn ze vaak afhankelijk van de klasse-deelklasserelatie die een fundamentele plaats inneemt. ‘Boys and horses eat, walk, and run, have legs, heads and hair, are warmblooded, active and social, by virtue of the fact that they are both animals. If they were not animals, the above-mentioned predicates would not likely apply. A feature is a complex verbal concept rich in properties just as a word is. If the complexity and richness are acknowledged, an