Spektator. Jaargang 1

[p. 308]

Kamerconcertje

ik zong een lied
een lelijk liedje vol
builen vol huilende barstjes
ik zong het langs de uren
in de holte van m'n huurhok
hol klonk het kommerig hol
een zucht in een zaaltje

toen ik zweeg keken de
ramen mij aarzelend aan
en mager daalde waterig een
applausje van het afwasbaar behang
op mij neer

Dik van Wieringen