Spektator. Jaargang 1

[p. 174]

Piratenlied

Het was in het jaar Om te scheren
in zestienverdomme en acht
En Pier met het Donkere Lapje
hees Moederzielnakend een vlag.
Hij dobberde wat aan het anker
en strolde de blinkende waai
en hojo! met gevloek en gekanker
zo voeren wij vol uit de baai.

Hojo!
Piraten!
Twee ogen is ons één teveel
met één oog kijken wij al scheel
wij leven vrij en ongetrouwd
ons ware been dat is van hout
wij hebben geen botten maar graten,
piraten!

Ik stong op til in het voordeel,
hoe stengde het sap om de boord!
Het was prachtig heldere weerstand,
toen klonk er een kreet: Stik te moord!
Een klepper met grote gebraaide
kwam eerst nog langszij en toen voor,
dus enteren maar, en wij draaiden
de hele bemanning erdoor.

[p. 175]

Refrein:

 

Hojo!

 

Piraten!

 

Twee ogen is ons één teveel

 

met één oog kijken wij al scheel

 

wij leven vrij en ongetrouwd

 

ons ware been dat is van hout

 

wij hebben geen botten maar graten,

 

piraten!

De zeeroverij werd verboden
door de kerk en zijn filosofie,
toen werden wij nette matrozen:
Westindische Compagnie.
Zodat we nu allen psalmeren
wanneer we aan 't enteren zijn,
en stelen als echte heren
onder de vlag van Piet Hein.

Hans Dorrestijn

Willem Wilmink