Tweede Deel van Sparens Vreugden-Bron
(1646)–Anoniem Sparens Vreughden-Bron–
AuteursrechtvrijVytstortende Soo Nieuwe als Singens-waerdighe Deuntjens
[pagina 226]
| |
Soo suyver als een Kersse-spruyt:
'k Vraeghden hoe 't quam soo natte, natte, nat:
Ick hebt daer even, sprack de Guyt,
Gehaeldt uyt Lijsjes vat.
Ick, door 't ghevoel en door ghedacht'.
Kreegh mee een grilligh juck:
O Claes, sey ick, jy gheeft gheen paght,
Set noch eens voet by 't stuck,
En plant u Meytje eens met mijn,
Ick sel u lieve Manne, Manne, Man
Zoo soet een Hulperesje zijn,
Beter als Lijsje kan.
Claes die kreegh door mijn woorden moet,
Hy teegh aen 't planten weer,
En heeft zijn Mey op staende voet
Gheset in 't kuyltje neer:
O Blommer-hart! of ick doen zongh
Het Liedtje van het hijghen, hijghen, hijgh:
En Claes die stak staegh uyt zijn Tongh
Door dese heete krijgh.
| |
[pagina 227]
| |
En Claesje die gingh van my treen
Doen 't planten was ghedaen,
En ick zy nu heel radt van Been,
Laet ons eens springhen gaen:
Houdt vast, en loopter wacker door,
Danst lustigh om de Boome, Boome, Boom:
Wel Ionghes alst u mee komt voor,
Hey! weerd' u oock soo vroom.
In't Maneschijntje Gedaen Caatlijntje. |
|