Tweede Deel van Sparens Vreugden-Bron

Vytstortende Soo Nieuwe als Singens-waerdighe Deuntjens

Nieuw Liedt.

Stemme: Florida, &c.

TOont my Goddin u weder-min,
Want ghy staet soo in mijnen sin,
Kan ick u niet verwerven,
Zoo sal ick u niet verwerven,
Zoo sal mijn Hart in ongheval
Soo gantsch en heel end' al
Inwendigh gaen versterven.

2 Recht als een jeughdigh Knopjen soet,

't Welck niet een blaedtjen open doet
En sal men niet afrucken,
Maer als het soete purper roodt
Komt puylen uyt haer loot,
Zoo wil 't een yeder plucken.

[p. 224]

 

3 Ick mede was alsoo ghesint,

 

Heb wel het Knopje langh bemint,

 

Maer wou het niet aenraecken,

 

Op dat het mocht te rijper zijn,

 

Om met te minder pijn

 

Het naemaels te ghenaecken.

 

4 Nochtans ick my bedroghen vin,

 

Nu ick dees Maeght en schoon Goddin

 

Kom bidden, smeecken, vleyen,

 

Nu toont sy haer soo stuers en wreet,

 

Als oft sy in mijn leet

 

Haer t' hooghste ginck verbleyen.

 

5 Kan dan, ô soete Maeghdekijn,

 

Mijn doodt u soete leven zijn:

 

Kan u dat soo vermaecken?

 

Of veynst ghy maer om de manier,

 

Om in het Minne-vyer

 

My meerder te doen blaecken.

 

6 Ey laet doch de gheveynsdigheydt,

 

En troost my in mijn groote leydt,

[p. 225]

 

Wilt my ghenaedigh wesen,

 

Ick stel al mijne wil in dijn,

 

Laet oock soo uwe zijn,

 

Zoo sal mijn ziel ghenesen.

 

7 Neemt my toch aen voor uwen Man,

 

Ick sal u dienen waer ick kan,

 

By nachten en by daghen,

 

't En sal my wesen niet te veel,

 

Als ick mijn tweede deel

 

Daer mede mach behaghen.

     't Beeste-vel// kleedt wel.