Tweede Deel van Sparens Vreugden-Bron

Vytstortende Soo Nieuwe als Singens-waerdighe Deuntjens

Ziel-klacht, teghen het Vleesch.

Stemme: Bel Aminte.

AEs der wormen, ô aerde Klomp!
Wat pronckt ghy dese vuyle romp,
Met allerhande nietighe-

[p. 215]

den?
En vlieght schier tot de wolcken toe:
Bedenckt u wel, 't is sonder reden:
Werdt in tijdts dit door schricke moe.

2 Dertelheden, wat isse doch?

Niet anders als een vleyent zoch,
Dat wel den Mensch komt soet vertoonen:
Maer in het lest een doodt-steeck gheeft,
En komt met wee de Ziele loonen:
Dan ist ach! hier niet wel gheleeft.

3 Want als 't leven dan is voorby,

Kan dese dulle raserny

[p. 216]

 

Wel eenigh goedt hier nae verwerven?

 

Och neen, 't is roock die haest verdwijnt,

 

En doet haer glants tot niet versterven,

 

Schoon zy eerst in het oogh wat schijnt.

 

4 Ay, laet varen dees ydelheyt,

 

Ick bid' u dat ghy dit beschreyt,

 

En wilt een vadt van boet uyt gieten:

 

Bekent u schuldt, valt Godt te voet,

 

Op dat ghy hier nae meught ghenieten

 

Zijnen Troon, 't alderwaerdtste goedt.

     Met blijschap.

     Vredigh.