Tweede Deel van Sparens Vreugden-Bron
(1646)–Anoniem Sparens Vreughden-Bron– AuteursrechtvrijVytstortende Soo Nieuwe als Singens-waerdighe Deuntjens
[pagina 148]
| |
[pagina 149]
| |
Die jy met sulcke klouwen,
So dapper hort en stoot:
Wil jy je rust niet houwen,
So raeck ick se, se, se, se, seper doot.
2 Iou eervergheten Funne,
Guyt, en deu, deu, deu, deu, deugheniet,
Sa, sa, sal ick dan nimmer kunne
Eens ko, ko, ko, ko, komen uyt 't verdriet?
Sal ick jou Beule-slaghen
Noch dulden op men huyt?
Moet ick die langer draghen,
Ick loop ten huy, huy, huy, huy, huysen uyt.
3 Iy Bengel hebt voor desen
My dickwel, lel, lel, lel, lel, gheseydt,
Da, da, da, datje staegh soud wesen
| |
[pagina 150]
| |
Tot my, my, my, my, mijn dienst bereydt:
Eerst heb je mooy ghesonghen,
Nou raesje als een Fiel:
Eerst lagh het op jou Tonghe,
Nou leydt'et in, in, in, in, in je Hiel
Fo, fo, fo, fo, foey jou Rekel. Foey onbeleefde Mans, die met verwoede sinnen U teer' en soete Vrouw, die ghy behoort te minnen, Soo dick en menighmael met harde vuysten slaet: U naem van Man is uyt, nou heetje Onverlaet. Liever. |
|