Tweede Deel van Sparens Vreugden-Bron
(1646)–Anoniem Sparens Vreughden-Bron– AuteursrechtvrijVytstortende Soo Nieuwe als Singens-waerdighe Deuntjens
[pagina 146]
| |
Och! uwe Min, heeft mijn zin// en mijn hert,
Mijn gemoedt// mijn gedachten so verwert,
Dat ick loop,
Dat ick kroop,
Dat ick hoop// voor en nae,
Op u Smul, daer ick steedts nae gae.
2 Hoe starc 't Beckje noch so stom,
Daer ghy weet dat ick uyt Liefde kom:
Resolveert kort en goedt,
Ghy my doodts-smart aendoet
Door u toeven, ach! 't verteert mijn bloedt.
Leght uwe vuyst// effen juyst// op de aerdt,
'k Selse strack, ô Lieve Trijntje waerdt,
Vatten an,
Niet als van,
Maer als Man// en noch meer,
T'samen op, t'samen handt-slagh weer:
3 Dan so trotst ghyder die gheen,
Die door loop, langh-duerige gebe'en
Niet en gaept nae de sop,
| |
[pagina 147]
| |
't Quantje denckt: dit gheklop
Valt verdrietigh, dus hy haer schiet op:
Wat of 't dan al// wesen sal// met dees rest,
Alsse zien// dat dan niemandt Trouw komt bien?
Droef gheween,
Droef ghegreen,
Droef ghesteen// voor en nae,
Maer beklagh komt altijdt te spae.
Trijn.
4 Och! mijn alderliefste Ioost!
Ioost.
Wel wat zeydt mijn Hartje-lief en Troost,
Is 't ghemoe// u verkeert?
Trijn.
Ick voldoe// u begheert,
Tot ons Trouwtje legh 'k mijn handt op d'Eerdt.
Ioost.
Hier is de mijn// lieve Trijn// ach! hoe soet
Van ghelaet nu ons beyder wesen staet:
Steeck handt uyt,
Mijn Vrouw-Bruydt,
Tot besluyt// van ons Paer,
Daer 's de slagh, hey! de koop is klaer.
D.V. |
|