Tweede Deel van Sparens Vreugden-Bron

Vytstortende Soo Nieuwe als Singens-waerdighe Deuntjens

Ghelijck Apollo staegh

Op de wijse: O Daphne dus versuft.

GHelijck Apollo staegh
Zijne Daphne naer jaeght,
Om weer-Min te ghenieten:
Soo doe ick oock ghestaegh om u,
Maer ghy vlucht als Daphne, soo schu,
Dies ick leef in't verdrieten.

2 Ach! toeft wat, Daphne soet,

Ick bidt u met ootmoet,

[p. 140]

 

Wilt hooren naer mijn klachten,

 

Ey hoort eens hoe u Liefje klaeght,

 

Die u Daphne ghestaegh naer jaeght,

 

Wiens tranen noyt versachten.

 

3 Werd ick nu dus beloont,

 

In plaets van te bekroont,

 

V eeuwigh dan te derven:

 

Soo bid ick om de bleecke Doodt,

 

Dat hy my ruckt uyt 't lijden groot,

 

Ghewilligh sal ick sterven.

 

4 Sooder nu yemandt vraeght

 

Wie dat het is die klaeght

 

En soo is opghetoghen:

 

Het is een jonck Apollos Kindt,

 

Maer 't geen hy soeckt hy niet en vindt,

 

Sijn Daphne is vervloghen.

     F. v. L.