Tweede Deel van Sparens Vreugden-Bron

Vytstortende Soo Nieuwe als Singens-waerdighe Deuntjens

[p. 137]

Op de gedachten van een salighe Hope tot Godt.

Voyse: O heyligh, saligh Bethlehem.

O Zaligh' Hope tot Godts Zael,
Om daer te raecken also binnen:
Dat wy dan sien des Hemels strael,
Om dat Godt is in onse zinnen.

2 Dat wy be-yv'ren Godes wet,

Tot Hope van het eeuwigh leven:
Soo is ons trachten wel gheset,
Als wy daer stadighlijck in leven.

3 En dat onse ghedachten zijn

Om onsen Godt wel te behaghen,
En dat ons leven is soo fijn,
Dat wy onse sonden beklaghen.

4 Van ons loopen de woeste baen,

Van onse veel benaeuwde zonden:
Laet ons die nu te recht af gaen,
Dat wy dan zijn so los ghebonden.

[p. 138]

 

5 Dat ons Hope tot Godt dan staet,

 

Om by hem in den Troon te wesen,

 

En dat alsoo het vierde zaedt

 

Mach in ons zijn van Godt ghepresen.

 

6 Nu wel aen vrienden al te saem,

 

Laet ons op hope tot Godt bouwen,

 

Tot uytbreydingh van Godes Naem,

 

Dat wy op hem alsoo betrouwen.

 

7 Dat hy ons gheven sal zijn Rijck

 

Verciert dan boven alle Hoven:

 

Daer is dan nergens zijns ghelijck.

 

Laet ons Godt met de Fama loven.

     Op hope wy ons troosten.

Een saligh' Hope tot ons Godt

Is vrienden siet een vredigh slot,

Daer mee wy krijghen 's Hemels Zael,

Beglanst van Godes schoone strael:

[p. 139]

Want onse hope staet daer naer,

O vrienden tot den Hemel klaer:

Laet onse wercken zijn met deught,

Dat wy verkrijghen 's Hemels vreught,

     A. P. Waeckt in tijdts.