Tweede Deel van Sparens Vreugden-Bron

Vytstortende Soo Nieuwe als Singens-waerdighe Deuntjens

[p. 9]

Waer weer-liefd' Liefde voedt, Daer is het lieven soet.

Toon: Meer aerdt als goudt, meer quae als goede, &c.

WAnneer de Liefd' den Liever gunt vernoeghen
In 't gun hy lieft, en daer zen hert nae haeckt:
Als Liefd' met Liefd' zich onderlinghe voeghen,
En soo te saem een vasten kettingh maeckt,

Soo gaet 'et wel:

Maer 't is te bijster fel

Wanneer de Liefd' moet komen van d'een zy,
Dan gheeftse stof tot overgroot verdriet.
't Is soet die lieft: maer komt 'er weerliefd' by,
't Is 't soetste soet het gun men hier gheniet.

[p. 10]

 

2 Maer laes! mijn Lief, die ick so trouw'lijck minne,

 

Die houdt 'er stuers en bitsigh teghen mijn:

 

Sy toont voor Liefd' haer afgeruckte sinnen,

 

'tGun in my baerdt veel quellingh, ramp en pijn,

 

Sy smoort mijn hart

 

In overgroote smart,

 

Sy giet mijn ziel vol nare schrick en schroom,

 

Vol ongemack en zware lastigheydt:

 

Want soo 't ghevalt dat ick eens by 'er koom,

 

My is voor Liefd' een suer ghesicht bereydt.

 

3 Hoe ongelijck zijn laes! des wereldts saecken,

 

De goede wordt met quaedtheydt vaeck beloont.

 

Die valsch'lijck lieft sal vaeck tot Weerliefd' raecken:

 

Die niet en strijdt wordt wel met groen bekroont:

 

Ick sal my dan

 

Bevre'en, soo veel ick kan,

 

En dencken maer waer Liefde wordt ghevoedt

 

Van beyder handt, daer gaet het wonder braef:

 

Maer waer men dit oock nimmermeer en doet,

 

Daer is en blijft den Minnaer altijdt slaef.

     LIEVER.