Tweede Deel van Sparens Vreugden-Bron

Vytstortende Soo Nieuwe als Singens-waerdighe Deuntjens

[p. 7]

Een soete Opweckingh, Aen de Soetertjes van Haerlem,

Stemme:O schoone Caliste, met soet gelaet.

KOmt geestighe Nymphjes van 't vrolijcke Spaer,
Brenght kruydtjes, en strengeltse door malkaer,
Verciertse met Roosen en geestighe strickjes van schoone glans,
Tot een brave Maeghde-krans.

2 Gaet offert dees gaven tot uwen lof,

Op dat ghy de Wereldt meught gheven stof
Om altijdt te prijsen dees Haerlemsche Susjes, met vollen mondt,
Trots een Stadt in 't gantsche rondt.

[p. 8]

 

3 Strooyt ruyckende Bloempjes, ghebroocken van een,

 

Soo vlieghen de blaetjes vast geurigh heen

 

Naer 't plaetsje waer datse u dienen voor boden, daer d' Offerhandt

 

Wacht op u ghewijde brandt.

 

4 In't Oosten, daer hoortmen ist alles verblijdt,

 

De neghen Musen die singhen om strijdt,

 

Ter eeren dees Offer, die ghy hebt begonnen in reyne vreught,

 

Tot voortplantingh van de deught.

 

5 Hoe aerdigh is Echo hier willigh de Knecht,

 

En doet strackx het ghene de minst' maer seght:

 

Soo dat uwe gaven vast steyg'ren om hoogh, door sijn beleydt,

 

In een groote heerlijckheydt.

     De deught verwint het al.

     Vredigh.