't Eerste Deel, van Sparens Vreughden-Bron

Uytstortende Ueel Nieuwe als Singens waerdighe Deuntjens

[p. 89]

Bruylofs Liedt,

Stemme: De schoone Venus schreyde schier.

Aen de Vrysters.

DE werelt heeft haer bly’en/ tijt,
En oock haer noodigh suer,
Ghy die nu noch te vryen/ zijt,
Wenst niet dat ‘t eeuwigh// duer,
Al schijnt het schier verlooren// dan
Het soet begint van vooren// an:
Dies kiest (o maeght) die u behaeght,

Tot een verkoren man.

Aen de Vryers.

2 De werelt heeft haer droeve/ staet,

En oock haer noodigh soet,
Of u, uw’ vryster toeven// laet,
Hout echter goeden moet:
Wijck daerom niet te verder// van
Maer vryt haer des te herder// dan

[p. 90]

 

Ghy sult niet zijn// in staeghe pijn:

 

Dat is wel verr’ daer van.

 

Aende Vryers, en de Vrysters.

 

3 De werelt heeft haer soeten// vreught,

 

Dat speurt ghy aen dees twee,

 

Maeckt dat ghy so oock boeten// meught,

 

Met vreught u herten wee,

 

Ghy Vryers, vryt de Vrysters// sterck,

 

Ghy Vrysters, prijst des Vryers// werck,

 

Segh haestigh Iae// elck wachter nae’:

 

Want Iae is ‘t Vryers merck.

 

Aende Bruydegom, en de Bruyt.

 

4 De werelt heeft haer staegen// smert,

 

Maer alles neemt sijn keer,

 

Al vallen u de dagen// hert,

 

De nacht versoet het weer;

 

Een lieve lagh versoet het// al

 

Dat u by daegh ontmoeten// sal,

 

Dies gaet gerust// daer min u lust

 

Met vreughde boeten sal.