't Eerste Deel, van Sparens Vreughden-Bron

Uytstortende Ueel Nieuwe als Singens waerdighe Deuntjens

[p. 48]

[Lestmael als al mijn gedachten]

Stemme: Yets moet ick u Laura vragen.

LEstmael als al mijn gedachten,
Door het brengen en het wachten,

Van het omme-gaende glas,

Waren soetjens ingenomen,
Met geneucht, die stoutheyt komen,

Dede daerse niet en was.

2 Ginck ik onse Cloris vinden,

By de dichte groene Linden.

Onse Cloris wiens gelijck,

Onder al de Herderinne,
Diemen waerdigh acht te minnen,

Niet en is in onse wijck.

3 Doe begost ick te verhalen,

Hoe wy tot verscheyde malen.

[p. 49]

 

Speelden met haer soete Naem,

 

En op haer gesontheydt droncken,

 

‘t Glaasje behoorde vol geschoncken,

 

Dat ons was so aengenaem.

 

4 Daer na ginck ick haer mee deelen,

 

‘t Geen ick hadd’ uyt de platteelen,

 

Met een gauwe hant gesakt,

 

En behendelick genomen,

 

Als het Ooft was op-gekomen,

 

In veel schoteltjes gepackt.

 

5 Onder ‘t praten en het eten,

 

Dat my dee mijn tijdt vergeten,

 

En te hebben scheen een val,

 

Beurdet, dat ick (eer sy ‘t keerde,

 

En eer sy my kost af weeren,

 

Haer een lieve kus ontstal.

 

6 Ach hoe soet was het genaken,

 

En het lieffelick aen-raecken,

 

Van haer sachte lipkens teer,

 

Al de diensten van mij leven,

[p. 50]

 

Sou ick tot belooningh gheven,

 

Om een kus te stelen weer.

 

7 Herderinne dwinght u tooren,

 

En wilt u soo niet verstooren:

 

Want soo ‘k hier yet heb misdaen,

 

Om de misdaet te versoeten,

 

Sal ick brenghen selfs de boeten,

 

Die ick hoor dat daer toe staen.

 

8 Onlangs als ick raet begeerde,

 

Seyde my een Rechts-gheleerde:

 

Dat de Keyserlijcke wet,

 

Die yet openbaerlijck stalen,

 

Vier-vout sulcx weer te betalen,

 

Tot een straffe had’ gheset.

 

9 Vier-mael weder u te kussen,

 

Soo; dat kan u gramschap blussen,

 

Ben ick willigh en bereydt:

 

Iae kan dit u niet vernoeghen,

 

Heel en al wil ick my voegen,

 

Naer u lieve sinlijckheydt.