Sommighe leerachtighe geestelijcke liedekens

Den 117. Psalm Davids.

Op de wijse van den 117. Psalm.

Singt met aendacht.

So God niet self dat huys oprecht,
Te vergheefs is den arbeyt al
Des ghenes die dat bouwen sal
Dat waken is gaet niet end slecht:
So God na sijn vaderlijck aert,
De stadt niet self hoet en bewaert.
2 Het is vergheefs so vroech op staen,
End te waecken tot snacht seer spaet,
End spaerlijck t'eten in dien staet,
Sijn broot met sorghen swaer belaen,
Want God schier al slapende gheeft,
Sulcx den gheenen die hy lief heeft.

[p. 394]

 

3 Als de mensch becomt een kint cleyn,

 

Om te erven sijn goet al tsaem,

 

Sulcx is Gods gave seer bequaem:

 

De vrucht des lichaems is alleyn,

 

Een vry gheschenck des Heeren goet,

 

Twelck hy sijnen kinderen doet.

 

4 Ghelijck als een Reuse met cracht

 

Na sijnen wille van hem schiet,

 

De pijlen snel daer men op siet,

 

So werden ons kindren gheacht

 

Als sy jonghe ghesellen sijn,

 

End sterck end groot gheworden zijn.

 

5 Wel hem die sijnen Koker groot,

 

Vol heeft van de pijlen vernaemt,

 

Die sal nemmermeer zijn beschaemt,

 

In teghenheyt noch in der noot:

 

Maer sijne vyanden hy sal

 

Ter schanden brenghen end ten val.