Sommighe leerachtighe geestelijcke liedekens

[p. 317]

Een nieuw liedt van de Aelmoesen, hoe syhaer draghen sullen, de ghene die 't vermoghen, hantreyckinghe den armen te doen, elc na sijnen staet, ende hoe sy haer oov dragen sullen, die Aelmoessen oft hantreyckinge behoeven. Ende oock wie de arme zijn, die men helpen sal.

Na de wijse Ierusalem is verdorven, ende in draecken nesten verkeert.

Singt met aendacht.

Hebt doch wel acht op den armen^a
Na dat uwe hant dat vermach,⁺
Want God verhoort haer karmen^b
Als su tot hem doen haer geclach⁺
De Schrift doet ons ghewach,^c
Wie barmhertich is hier int leven,⁺
Die leent den Heere dat,⁺
Die sal hem eenen schat,⁺
Daer vooren dubbel weder geven.^d
2 God wil sijn armen bewaren⁺
Want hy t'volck door Moysen geboot^e
Dat daer oock gheen bedelaren,⁺
Onder haer sonden gaen om broot,⁺
God hielp haer inder noot,^f
daeromme schrijft David voordachtich
Noyt en sach ick Gods vrient,^g
Verlaten, die hem dient,⁺
Noch sijn zaet om broot gaen waerachtich.⁺

a mat. 6. [11]

+ Tobi. 1. 5. ende 1. 16.

b deu. 15. 9.

+ Syr. 35. 27.

c Ps. 112. 5.

+ Pro. 19. 17.

+ exo. 22. 26.

+ Levi. 25. 35.

d Luc. 16. 9.

+ mat. 10. 42.

e deut. 15. 4.

+ Syra. 4. 4. ende 14. 11.

+ Rom. 12. 8.

f exo. 13. 14.

g ps. 37. 25.

+ Syr. 2. 12.

+ 3. Reg. 17. 4.

[p. 318]

 

^h 3 Dus moste Israel voeden,

 

⁺ Haer armen, want God so gebiedt,

 

⁺ Gheeft haer van uwen goeden,

 

ⁱ Haer niet onvriendelijck aensiet,

 

^k Helpt haer, en laet dat niet,

 

⁺ Dies niet so hebt ghy groote sonden,

 

⁺ Ick sal de landen dijn,

 

⁺ Onvruchtbaer laten zijn,

 

Dat ongeluck sal u verslonden.^l

 

⁺ 4 So wie hier stoppen haer ooren,

 

^m Voor dat roepen der armen swaer,

 

God salse oock met verhooren.

 

⁺ Noch barmhertich zijn hier naer,

 

ⁿ Als sy sullen roepen daer,

 

⁺ O berghen wilt ons bedecken,

 

⁺ De doot (na schrifts belien)

 

^o Sullen sy soecken tot dien,

 

⁺ Maer de doot sal van haer aftrecken.

 

^p 5 Ten sal die oock niet gelucken,

 

⁺ Die haer huys vervullen met graen,

 

⁺ Ende laten niet bedrucken,

 

^q Weduwen ende Weesen gaen,

 

Naeckt hongerich belaen,

 

^r Vreest Gods oordeel in u affeeren,

 

En bedenckt doch vroech en lat,

 

Waert ghy in armen staet,

 

⁺ Ghy sout wel troost van herten begeeren,

 

⁺ 6 Dit waren de misdaden,

 

^s Van de landen van Sodoma,

 

Hoochmoedich vol onghenaden,

h deut. 15. 10.

+ Syr. 4. 6.

+ Tob. 4. 5.

i deu. 15. 9.

k mic. 6. 15.

+ deu. 28. 38.

+ Haga. 1. 6.

+ Hose. 8. 7.

l pro. 21. 13.

+ Esa. 47. 6.

m mat. 18. 29.

+ Luc. 16. 19.

n Hos. 10. 8.

+ Luc. 23. 29.

+ Esa. 2. 10.

o Ier. 7. 36.

+ Apoc. 9. 6.

p Psa. 37. 7.

+ Luc. 12. 18.

+ 1. Ioa. 3. 17.

q Ezec. 16. 49.

r Levit. 19. 10. ende 19. 19.

+ mat. 22. 38.

+ Hebr. 13. 3.

s Ezec. 16. 49.

[p. 319]

 

Vol herte spijse was haer schapra,

 

^t Tvleesch lust volchden sy na⁺

 

^u Maer op den armen sy niet en dachten,

 

^x Daeromme datse saen,

 

Metten vyere sijn vergaen,⁺

 

En in haer sonden versmachten.

 

7 Daerom liet Tobias weten,⁺

 

Sijn Sone des Heeren leer,^y

 

Dat hy niet soude vergheten,⁺

 

Die rechte armen van den Heer,

 

^z Hebt ghy veel, gheeft dies te meer,^a

 

Hebt ghy weynich, geeft sonder smerten⁺

 

V neerstich daer toe poocht,

 

^b In als wat ghy vermoocht

 

Dat doet doch met getrouwer herten.⁺

 

8 Maer laet gheen trompetten blasen

 

^c Als ghy uwe Aelmoessen gheeft,⁺

 

Ghelijck die sotte dwasen,^d

 

^e Die menschen prijs geerne geeft,

 

Maer na Gods woorden leeft,^f

 

Zijt barmhertich alle persoonen,⁺

 

Maer doet dat so secreet,

 

^g Dat u slinckerhant niet weet,⁺

 

^h God salt openbaer loonen.

 

9ⁱ Maer men moet ooc wel aenmercken

 

Op die Aelmoessen ontfaen,^k

 

Die ledich zijn en niet wil wercken,^l

 

Ende hebben hier gelt noch pant,

 

^m Steken licht uyt d'hant,

 

Paulus en heeft die niet vergeten,

t Sap. 2. 9.

+ Esa. 22. 13.

u Eze. 16. 49.

x Gen. 19.

+ Esa. 13. 19.

+ Ier. 50. 40.

y Tob. 4. 5.

+ Syrac. 4. 7.

z Tob. 4. 6.

a 2. cor. 8. 7.

+ 2. cor. 9. 1.

b Syra. 35. 16.

+ Prove. 3. 9.

c mat. 6. 1.

+ Luce 11. 41.

d esa. 58. 3.

e mat. 1. 18.

f Syr. 45.

+ Luce 6. 36.

g mat. 6. 3.

+ Rom. 12. 8.

h Mat. 24.

i Matt. 6.

k Acto. 20. 34.

l 2. the. 3. 11.

m 2. th. 3. 10.

[p. 320]

 

Van dien heeft hy gheseyt,

 

So wie niet en arbeyt,

 

der armen broot sal hy niet eten.

 

18 Die benout zijn in ellenden,

 

ⁿ Verbrant, berooft ofte verjaecht,

 

⁺ Creupel, weesen, oude, blenden,

 

⁺ Dat zijn armen die God behaecht,

 

⁺ Daer die schrift al ghewaecht,

 

⁺ Wat ghy gedaen hebt aen dees cleenen

 

⁺ Dat hebt ghy my ghedaen,

 

^o Comt wilt in mijn ruste gaen,

 

Ick wil u mijn rijcke verleenen.

 

⁺ 11 Oock die sitten int benouwen,

 

^p Door veel cranckheyt, of kinders last,

 

Ende haer matelijck houwen,

 

^q En niet overdadich en brast,

 

Oock op haer tijt wel past,

 

⁺ Lijdtsaem niet stout, noode beswaren

 

⁺ Bedenckende, beleeft,

 

Diet voor den armen geeft,

 

⁺ Wt haer nootdruft dicmaels versparen

 

^r 12 Merckt hier van een exempel,

 

^s Een vrouwe ginck sonder twist,

 

^t Neerstich in des Heeren tempel.

 

⁺ Ende stack in Gods offerkist,

 

⁺ Twee myten sonder list,

 

^u Die sy van haer nootdruft verspaerde

 

Maer sy stack na Gods sin,

 

⁺ Meer van rijcken daer in,

 

⁺ Die haer overschot daer in vergaerde,

n esa. 58. 7.

+ Ezec.18. 7.

+ mat. 25. 35.

+ Tobi. 1. 17.

+ Luc. 14. 13.

+ 4. esd. 2. 21.

o mat. 25. 41.

+ Actor. 9. 4.

p mat. 25. 34.

q Mat. 25. 36.

+ Syr. 7. 38.

+ Luc. 14. 12.

+ 4. Reg. 4. 1.

r act. 20. 33.

s 2. cor. 8. 2.

t Mat. 12. 41.

+ Luce 21. 1.

+ 4. re. 12. 9.

u Mar. 12. 44.

+ Luce 21. 4.

+ 2. cor. 8. 12.

[p. 321]

 

13 Christus wil hier verclaren,

 

Hoe groot dat hy de gaven acht,

 

^x diet uyt haer lijf versparen,

 

En sijn barmhertich na haer macht,

 

Ghy armen neemt dit wacht,⁺

 

En wilt den ghever niet bedroeven,

 

dat aldus is verspaert,

 

dient wel nauwe vergaert,

 

Bedenckt dit recht die hulpe behoeven.

 

14 Maer wie daer heeft swerelts rijcdommen,

 

^y En sijn broeder in armoe weet,

 

En sluyt zijn herte sonder schrommen,

 

Ioannes schrijft van dien bescheet,⁺

 

In sulck een mensche wreet,⁺

 

En can de liefde Gods niet woonen,

 

Bemint ghy u broeder niet,

 

^z die ghy voor ooghen siet,

 

Hoe veel min God in den troonen.

 

15^a Stelt u niet (Gods creatueren)

 

Ghelijck doet dese werelt groot,

 

Die haer broeders voor haer deuren,

 

Wel laten schreyen van hongher noot,^b

 

Bidden maer om een stuck broot,

 

Maer selden mach haer dat ghebeuren,

 

^c Tis meest vrient, segghen sy,

 

God helpt u haet voor by,

 

En laeten haer in bitter treuren.

 

16^d Ghy Heylighe huysfghenooten,

 

^e Wort niet moede te doene deucht,

 

En wilt u niet lichte stooten,⁺

x Mar. 10. 41.

+ Luce 21. 1.

y 1. Ioan. 2. 17.

+ Iac. 2. 15.

+ Pro. 21. 12.

z 1. je. 4. 20.

a Ro. 12. 2.

b Lu. 16. 14.

c Iac. 2. 15.

d Ep. 2. 18.

e 2. Thes. 3. 13.

+ Gala. 6. 15.

[p. 322]

 

⁺ Als de arme hen wat verheucht,

 

⁺ Och selden hebben sy vreucht,

 

^f T'zijn oock leden van u lichame,

 

^g Dus als ghy vrolijck zijt,

 

⁺ Bedenckt ter selver tijt,

 

⁺ Den armen om des Heeren name.

 

⁺ Voor een slot houdt dit in weerden,

 

^h Weent ende huylt over u ellent,

 

ⁱ Die in wellust leeft op eerden,

 

⁺ En sijn herte na rijckdom went,

 

^k V selven sal int ent,

 

⁺ V vlees als een wreet vyer noch quellen,

 

^l Als God sal segghen, gaet

 

⁺ Ghy vermaledijde zaet,

 

⁺ In de eewighe pijne der Hellen.

 

⁺

+ 2. cor. 12. 12.

+ Ephe. 4. 7.

f rom. 12. 5.

g syr. 14. 12.

+ 3. esd. 9. 52.

+ Luce 6. 24.

+ Luc. 16. 19.

h Iac. 5. 1.

i Iac. 4. 1.

+ sapien. 2. 7.

k Iac. 5. 3.

+ Psal. 6. 6.

l Matt. 25. 42.

+ mat. 9. 44.

+ Luc. 13. 26.

+ Amos 6. 1.