Sommighe leerachtighe geestelijcke liedekens

[Myn God waer sal ick henen gaen]

Na de wijse: Waer mach sy zijn//die liefste mijn.

Singt met aendacht.

Myn God waer sal ick henen gaen,
^a Wilt wy op uwe weghen stueren,
^b De vyant comt nach en dach om my slaen
End wil mijn ziele verscheuren,
O Here laet my uwen gheest ontfaen,
So blijf ick op uwe weghen staen,
^c Dat ick uyt boec des levens niet worde gedaen.
2 Doen ic noch in Egypten sat vast,
^d Den ruymjen padt ginck ick treden,
Doen was ick ghesien end een weert gast,
Van de werelt was ick doen in vreden,
Doen was ick vast in s'duyvels strick,
Mijn leven was afgrijselijck
Den duyvel diend' ick seer vlijtelick.

a Ps. 27. 11.

b 1. pet. 5. 8.

c Apo. 3. 5. ende 22. 19.

d mat. 7. 13.

[p. 270]

 

3 Doen ick mijn tot den Heer begaf,

 

End my dan der werelt ginck keeren,

 

^e End liet my helpen uyt dat boos geslacht

 

End versaeckte Antechrists leeren,

 

Doen wert ick begeckt, end seer versmaet,

 

Om dat ick verachte Babels raet,

 

^f De gherechtighe worden altijt ghehaet.

 

4^g Alsmen oock leest van Abel fijn,

 

^h Sacharias, wilt het niet vergheten,

 

ⁱ Daniel wordt met valsche schijn

 

In den cuyl der leeuwem ghesmeten,

 

^k So hebben sy de Propheten ghedaen,

 

^l En Christo selve wilt dit verstaen,

 

^m De Apostelen en zijn niet vry ghegaen.

 

5ⁿ Veelliever kies ick onghemack,

 

Al met Gods kinderen te lijden,

 

Dan ick van Pharao ontfangh sijn schat

 

Om een cleyne tijt met hem te verblijden,

 

^o Pharao rijck is tijdelijck,

 

6^p In de werelt wert ghy versmaet,

 

Wilt u daer inne verblijden,

 

Want Christus die werdt oock ghehaet,

 

Om ons daer door te bevrijden,

 

^q Hy heeft dat handtschrift wech ghedaen,

 

Twelck de vyandt hadde ontfaen,

 

Wilde ghy meucht int leven gaen.

 

7^r Als ghy doort vyer werdt ondersocht,

 

^s Om smallen padt begint te treden,

e Act. 2. 40.

f ps. 34. 20.

g Gen. 4. 8.

h 2. Para. 24. 21.

i Da. 6. 16. Historie van den Draeck vers 9.

k Mat. 5. 12.

l Mat. 27.

m Act. 4. 3. ende 5. 18. ende 7. 58. ende 12. 1. ende 14. 18. ende 16. 19. ende 21. 30.

n Hebr. 11. 25.

o Esa. 9. 6.

p mat. 5. 11.

q Col. 2. 24.

r 1. Pet. 4. 12.

s mat. 7. 13.

[p. 271]

 

Verbreyt als dan des Heeren lof,

 

^t Blijft vaste op sijn reden,

 

^v Ist saeck dat ghy volstandich zijt,

 

^x Sijn woort al voor de menschen belijdt,

 

^y Hy gheeft u de croon seer blijdelijck.

 

8 Comt hier mijn bruyt ontfangt u croon

 

Een halsbandt root van goude,⁺

 

^z Treckt aen dat cleet seer wit en schoon,

 

V Iaren sullen niet verouden,⁺

 

^a Door den doot zijt ghy int leven ghegaen,

 

^b De tranen worden van u ooghen ghedaen

 

V en sal gheen leet meer comen aen.

 

9 Nu staet ghy Syon seer wit end schoon,

 

De croon is u ghegheven,

 

^c Den naem mijns Gods en des nieu Ierusalem

 

Heb ick op u gheschreven,

 

Ghy waert mismaeckt end seer ontdaen,

 

^d Nu hebt ghy het blinckende cleet ontfaen,

 

^e End zijt tot mijner rusten in ghegaen,

 

12 Dan sullen de Godloose sien,

 

End uwe heerlijckheyt aenschouwen,

 

^f Dit zijn sy, waer sullen wy vlien?

 

Wiens leven dat wy hebben ghehouwen,

 

Voor sotterny ende geckheyt,

 

Wy meunden dat sy waren verleyt,

 

Maer nu leven sy in der eeuwicheyt.

 

11 Die ons dit liedeken heeft ghestelt,

 

Ter eeren Gods ghesonghen,

 

Van den ouden Adam was hy ghequelt,

 

Daer toe so seer ghedronghen,

t Ioa. 8. 31.

v mat. 10. 22.

x Luc. 12. 8.

y 4. esd. 2. 43.

+ 2. tim. 4. 8.

z Apo. 3. 5. ende 19. 8.

+ Apo. 2. 10.

a Ioan. 5. 24.

b Apo. 7. 17. ende 21. 4.

c Ap. 3. 12.

d Apo. 6. 11.

e Heb. 3. 11. ende 4. 3.

f sapi. 5. 3.

[p. 272]

 

Bidt Godt dat de liefde in hem ontfengt,

 

Dat hy met Babel niet en vermengt,

 

So mach hy mede comen in s'Hemels rent.