Sommighe leerachtighe geestelijcke liedekens

[Alle volmaeckte ende gave goet]

Na de wijse: O God aenhoort desen droeven sanck.

Singt met aendacht.

[p. 110]

 

^a Alle volmaeckte ende gave goet,

 

⁺ Eerst comen moet,

 

⁺ Van den Vader der lichten,

 

^b Als Hierom o God u kinderkens soet,

 

⁺ So leven doet,

 

Dat sy elckerlijck stichten,

 

die gebaert//sijn doort woort vermaent

 

Wiltse bevroen//en gheestelijck voen,

 

Dat sy goet doen, en t'quaet swichten.

 

^c 2 Sonde van ons het quade herten vlien,

 

⁺ En boven dien,

 

⁺ Het goet t'hert om springhen,

 

^d Dat moet o Hemels Vaderlijck ingien,

 

Door u gheschien,

 

Die al in al condt dwinghen,

 

O God hier by//in u kinderkens vry

 

Gheestich versterckt//en nu voortaen werckt

 

^e Het willen ende volbringhen.

 

3 Het en zy dat ghy o Goddelijck zaet,

 

⁺ Volbrenght de daet,

 

⁺ Ons voornemen is verloren,

 

^f Hieromme Hemels vader delicaet,

 

^g De ooghen slaet

 

⁺ Op u kinders vercoren,

 

⁺ Die swack en kranc//hier met groot verlanc,

 

Bidden voor sanck//eerst sGheests ontfanc,

 

Wilt haer ghebedt doch verhooren.

 

4^h De gave des heylichs Geests excellent,

 

O Vader sent,

 

V kinderen ghemeene

a Pro. 2. 6.

+ Iaco. 1. 17.

+ Iac. 1. 18.

b 1. Pet. 1. 25.

+ Ro. 12. 19.

c Ps. 34. 15. ende 37. 27.

+ 1. Pet. 3. 11.

+ Amo. 5. 15.

d Ioa. 15. 6.

e Phi. 2. 13.

+ Luc. 11. 2.

+ Luc. 11. 2.

f mat. 6. 9.

g Ps. 34. 16.

+ Syr. 15. 24.

+ 1.Pe. 3. 12.

h Act. 2. 4. ende 4. 31.

[p. 111]

 

Elcken na de mate des gheloofs jent,ⁱ

 

Dat u toewent,

 

Dies de glorie alleene,

 

Want wy goet yet//En vermoghen niet,^k

 

Noch comen voort//bidden soot behoort,^l

 

Sonder den heylighen Gheest reene.

 

5 Onmoghelijck ist o God sonder gheest,

 

Dat ghy ghevreest,

 

Oft recht ghekent mochte wesen,

 

Hieromme laet u kinders minst en meest

 

Smaken den keest,^m

 

Des Heylighen Gheest ghepresen,

 

Want hy verciert//en crachtich regiert,

 

T'Christen ghetal//die hier over al,

 

Van der doot recht zijn verresen.

 

6 Die van den doot der sonden opghestaenⁿ

 

Willen voortgaen,⁺

 

In een boetveerdich nieuwe leven,

 

Laet die o almachtich Goddelijck graen,

 

Die cracht ontfaen,

 

Van uwen gheest verheven,^o

 

Dat sy voort an//onder wijf en man,⁺

 

Haren wandel net//voeren onbesmet,

 

Door uwen Gheest so ghedreven.

 

7 Daer uwen geest het gemoet niet en drijft

 

Onreyn so blijft

 

De mensche tot allen stonden,

 

Hierom door den Heylighen Geest verstijft,

 

Troostich gherijst,

 

Doch onser herten gronden,

i Ro. 12. 3.

k 2. cor. 3. 5.

l Ro. 8. 26.

m Act. 2. 4. ende 4. 31. ende 19. 6.

n Ro. 6. 40.

+ col. 218.

o 1. the. 2. 12.

+ Phil. 1. 27. ende 2. 15.

[p. 112]

 

Laet dit gheschien//o Goddelijck ingien,

 

Dat wy by dien//de boosheyt uytwien,

 

En worden Christenen vonden.

 

8 In cracht van den heylighen Gheest gewrocht

 

Worden ghesocht,

 

De Christenen alle gader,

 

En tot waerachtich gheloove ghebrocht

 

In een ??

 

Door den troostighen berader,

 

^p Desen gheest reyn, salst u hoopken cleyn,

 

Waer door sy//als kinderen vry,

 

^q Roepen Abba lieve Vader.

 

9^r O Hemelsche Vader, die eeuwich leeft,

 

⁺ Wie niet en heeft,

 

^s Also ghy gaeft, ende hebt ghelaeft,

 

^x End met liefden als de volcomen bant,

 

⁺ door sGheests verstant,

 

^t Wilt u kinders verstijven

 

dat wy voort sterck//door woort of werck,

 

Na uwen raet//in der crachten dan

 

Gheloovich elcken gherijven.

p 1. Ioa. 2. 20.

q Ro. 8. 15.

r Rom. 8. 9.

+ Gal. 4. 6.

s Act. 2. 4. ende 4. 31. ende 19. 6.

x Col. 3. 14.

+ Eph. 1. 13. ende 4. 30.

t 2. cor. 1. 22. ende 5. 5.

[p. 113]

 

11 Gheloovende dat wy werden verhoort

 

Bidden wy voort,

 

So David heeft ghebeden,

 

Dast ghy (O God) t'onser zielen confoort,

 

^x Ghenade oorboort,

 

Na uwe goede zeden,

 

Barmhertich zijt//met ons taller tijt,

 

Ende wijt uyt//als boose oncruyt,

 

Al ons sondich overtreden.

 

12 Ons overtredinghe bekennen wy,

 

O God hier by

 

^y Wast af onse misdaden

 

Ende de sonden (hoe die gheschiet zy)

 

Maeckt ons heel vry,

 

So can ons niemant schaden,

 

T'sondighe seer//en ghedenckt niet meer,

 

Met daet bevleckt//(O God) heel bedeckt,

 

Met u mantel der ghenaden,

 

13^z Bewijst ghenade o vaderlijck graen,

 

So ghy ghedaen,

 

Hebt Petro en Magdalene,⁺

 

Met meer ander, tot u zijnde ghegaen,

 

Die troost ontfaen,^a

 

Al hebben int ghemeene⁺

 

Dat wy gherust//totter waerheyt lust,

 

Crijghen ter noot//o Vader minjoot,

 

Ontsondicht ons groot en cleene.

 

14 Ontsondicht ons met ysope ghemeyn

 

^b So zijn wy reyn

x Psa. 51. 8. ende 57. 2.

y Ps. 51. 4.

z mat. 26. 74.

+ mar. 14. 70.

a matt. 9. 2.

+ Ioan. 8. 11.

b Psa. 51. 2.

[p. 114]

 

Ende suyver van grondt,

 

Wascht ons, so worden wy groot end cleyn

 

Sneeuw wit certeyn,

 

David is dies oorconde,

 

^b In ons vermeest//een oprechten gheest,

 

En so schrift leert u aenschijn afkeert,

 

O God heel dan onser sonde,

 

15 Wy sondaren zijnde brosscher dan glas

 

Van wien oock was

 

Vele boosheyt bedreven,

 

^d Bidden met Manasse oock op dit pas,

 

En Nehemias,

 

^e Of ander t'sghelijcke van leden

 

Dat ghy aenschout//hoe ons de daet rout,

 

^f Dus Goddelijck zaet//onse sonde quaet,

 

⁺ Wilt ghenadelijck vergheven.

 

^g 16 Vergheuen O God ghy seer geerne sult

 

Al onse schult,

 

In dien wy bewijsen boete,

 

Want hoe sondelijck men mach zijn vervult

 

Met groot ghedult

 

Gaet hy ons te ghemoete

 

En roept, comt fijn//die beladen zijn,

 

Neemt op mijn last//metten jock seer vast,

 

Het welcke is licht ende soete.

 

^h V last is licht, en soet is t'Iocks ghepy[n]

 

Voor al die zijn

 

Oprecht herboren gheestich

 

ⁱ Wt de fonteyne des levens devijn,

 

Met melck en wijn,

b Ps. 51. 12.

d tghebedt manass. 8.

e 2. eso. 1. 6.

f mat. 9. 12.

+ Luc. 11. 4.

g matt. 11. 28.

h 1 ioa. 5. 3.

i 1. pet. 1. 23.

[p. 115]

 

Laeft ghyse om niet seer keestich^k

 

Ootmoedicheyt//leert ghy wel bereyt,^l

 

Dies rust al vry//in der zielen sy.

 

Vinden der sonden tempeestich.

 

18 Aldus wilt ghy (o God) so schrift bediet^m

 

T'sondaers doot niet⁺

 

Dan dat hy mach bekeeren,

 

Ende leven eeuwich sonder verdriet,

 

ⁿ T'ghetroockte riet,

 

^o Breeckt ghy niet Heere der Heeren,

 

Noch tvlas vol roock//blust ghy niet oock,⁺

 

^p Maer ghy siet doch//door de vingers noch

 

Met tvolcx sonderlijck verseeren.

 

19 Dat in ons de sonde, als deuchte partie⁺

 

Gheen heerschappie

 

Crijcht om ghehoorsaem te zijne,

 

Sterckt ons God als u kinders blye,

 

Dat wy doch die

 

Dwinghen tallen termijne,

 

Dus dach en nacht//gheeft ons des gheests cracht,

 

Dat wy altijt//moghen zijn bevrijdt,

 

Tot onser sielen medicijne.

 

^q Gheen medecijn dienen die zijn gesont

 

Maer die doorwont⁺

 

Zijn, ende cranck inwendich,

 

^v Hierom (o God) die siet des herten gront,

 

Staet by terstont

 

Elcken sondaer ellendich,⁺

 

die weent, versucht//en bewijst goey vrucht,⁺

 

T'sghelijcks ontfarmt//ons ende bescharmt,⁺

k Esa. 55. 1.

l matt. 11. 22.

m ese. 18. 23.

+ 2 tim. 2. 4.

n mat. 12. 20.

o 1. Tim. 6. 16.

+ Esa. 42. 3.

p sap. 11. 24.

+ Apo. 17. 14.

q mat. 9. 12.

+ Luce 5. 31.

v 1. reg. 16. 7.

+ Ier. 17. 20.

+ Psal. 7. 10.

+ Apo. 2. 23.

[p. 116]

 

Van alle verleyders blendich.

 

21 Van leyders der blenden, te sijne vercracht

 

O God hebt acht,

 

Op u bruyt uytvercoren,

 

En alle die afvallich in des doots gracht,

 

Ligghen versmacht,

 

Ist moghelijck als voren,

 

Dat vast betrouw//gheeftse goet berouw,

 

Dat ghyse meucht//met volcomen vreucht

 

^s Ontfaen als der soon verloren.

 

22^t Datter verloren schaepken besinnen,

 

Vant hoopken schuert,

 

Wilt ghy niet maer t'vergaren,

 

Want groote vreucht in den Hemel gebeurt

 

Van een die treurt,

 

En schult wil openbaren

 

Dus den penninck//die verloren ginck,

 

Helpt ons ghesticht, niet ontsteken licht,

 

Vinden Heere der Heyrscharen.

 

iij Pause.

 

23 O Heere der Heyrscharen excellent,

 

Tot u ghewent,

 

Is ons ghebedt onverholen,

 

Voor die hoorende doof, en siende blent,

 

Ter tijt present,

 

Noch onwetende doolen,

 

Verlicht soo//dat syt leeven snoo,

 

^v Verlaten coen//en spoejn om goet te doen,

 

Ghelijck als ghy hebt bevolen.

 

24 Voor onse vervolghers, na u bevel,

s Iu. 15. 20.

t Luc. 15. 4.

v Matt. 5. 44.

[p. 117]

 

Met goet opstel,

 

Bidden wy oock ghehuldich,

 

Gheeft ons voort cracht in voorspoet of gequel

 

Te leven wel

 

So wyt O God, zijn schuldih

 

Sorchvuldih merck//neemt u hantwerck

 

Dat wy ter noot//tot des cruysen doot.

 

Lijden en strijden verduldich

 

25 Verduldich in lijden nacht ofte dach,

 

Een goet verdrach,^x

 

Gheeft uwes lichaems leden,

 

Op dat de strijt, sonder u leeschelijck gheclach,^y

 

Wettelijck mach

 

Hier toch werden volstreden,

 

Hier in en meer//wat ons dient O Heer,

 

S'Gheests cracht oorboort//en boven dien voort,

 

Verhoort al onse ghebeden.

 

26 Noch bidden wy, so Hester en Iudith dee^z

 

En ander mee,

 

Voort ghemeyne welvaren,^a

 

Datmen Godsalich, na een goede zee,^b

 

Met peys en vree,

 

T'woort Gods mach openbaren,^c

 

Op dat hy dien//salicheyt gheschien,

 

Elckerlijck mach//die uws woorts gewach,

 

Hooren en dat bewaren.

 

27 Dat wy geen hoorders des woorts zijn alleen^d

 

Twelcke certeen

 

Ons bedriecht t'allen stonden,

 

Maer dat wy hoorders en doenders gemeen,

x eph. 5. 50.

y 2. tim. 2. 5.

z Hest. 3. 3.

a Iusit. 9.

b 1. Tim. 2. 1.

c Col. 4. 1.

d Ia. 1. 23.

[p. 118]

 

Van u woort reyn,

 

Moghen worden bevonden

 

So wert ons dat, een costelijck schat,

 

O God hier in//sterckt doch onsen sin,

 

Te ghelooven des woorts vermonden.

 

^e 28 T'Gheloof is doot sonder vruchtbaer werck

 

dus God neemt merck

 

Op u swacke aerden baten,

 

dat wy door u t'goede volbringhen sterck,

 

En t'duyster swerck,

 

Voortaen gheheel verlaten,

 

dat bly en vroo//dit gheschiede also

 

O God ydoon//uyt s'Hemels troon,

 

Sendt cracht uwe ledematen.

 

^f 29 Als uwe ledematen sonder bedroch,

 

Bidden wy noch

 

^g Met danck int ghenerale

 

Voor Coninghen en al Overheyt och,

 

dat ghyse toch

 

So verlicht al te male,

 

Dat wy met lust//stil ende gherust,

 

Godsalich fier//moghen leven hier

 

En eeuwelijck vry zijn van quale.

 

^h 30 Want dat is goet en voor God aenghenaem

 

O God eersaem

 

ⁱ die ons sterckt principalijck,

 

Ende wilt dat alle menschen bequaem,

 

In een lichaem,

 

Oock sullen worden salich

 

En kennen claer//de waerheyt eerbaer,

e Iac. 1. 20.

f Eph. 5. 30.

g 1. tim. 2. 2.

h 1. tim. 2. 3.

i tim. 2. 4.

[p. 119]

 

Dus God devijn//na den wille dijn,

 

Verlicht ons al generalich.

 

iiij. Pause.

 

31 Int generale hebben wy ghebeen,

 

Om hier met vreen,

 

Leyden ons levens ganghen,

 

Maer noch bidden voor uws lichaems leen^k

 

die in veel steen,

 

Om twoort ligghen ghevanghen,

 

Ende die swack//lijden onghemack,

 

Int goet propoost//sulcke al vertroost,^l

 

Als leden die t'hooft aenhanghen.⁺

 

32 Des hoofts leden uyt Sodoma gescheen⁺

 

dat sy ghemeen,

 

Niet om en sien lichtveerdich,

 

Op dat sy met Loths huysvrouwe on een,^m

 

In een soutsteen,

 

Niet verandere onweerdich,

 

Want die te vroech//slaet hant aen den ploechⁿ

 

En ommesiet//dies is bequaem niet,

 

Tot den rijcke Gods expeerdich.

 

33 Het rijcke Gods twelc men door gewelt wint,^o

 

Gheestich ghesint,

 

Mits hemselven te versaken,^p

 

die daer na arbeydende begint,^q

 

En als een kint

 

In d'eerste liefde noch blaecken,⁺

 

Al die dus jonc//soecken s'deuchts oorspronc⁺

 

O God die sterckt//en so in haer werckt,

 

Dat sy gheen onschult en maecken.

k Heb. 13. 3.

l Ro. 12. 4.

+ 2. Cor. 12.

+ Eph. 5. 30.

m Gen. 19. 26.

n Luce 19. 62.

o mat. 11. 12.

p Ro. 8. 6.

q matt. 16. 24.

+ mar. 8. 34.

+ Luce 9. 23.

[p. 120]

 

34 Onschult maken ende s'Heeren bevel,

 

Wesen rebel,

 

Dat is t'doen van den onvromen,

 

Teghen t'huys Gods ombrengen int gequel

 

Draey winden fel,

 

Rijsender, en zeestroomen,

 

^r Dus eer ick bout//d'oncost wel aenschouwt

 

^s Want met ghepijn//t'beloofde landt fijn,

 

dient gheweldich inghenomen.

 

^t 35 Die met Caleb ende Iosua vailiant,

 

T'beloofde landt,

 

Bespiet hebben ter deghen,

 

Daer melck en honich in vloeyt abondant,

 

Sulck volck verplant,

 

Bewaert God op u weghen,

 

dat die ghemeyn//sHemels broot reyn,

 

Gheen walgh ontfaen//noch u woort afgaen

 

dat sy niet worden versleghen.

 

36 T'verstaen en t'verderven is menichfout

 

Int wilde wout,

 

Van des werelts woestijne

 

^v Voort murmureren, of temteren stout,

 

⁺ Ionck ende out,

 

Bewaert o God devijne

 

^x Dat om ons schult//het spreeckwoord v'vult,

 

Niet sy terstont//van seughe of hont,

 

En doen so verloren pijne,

 

37 Dat niet verloren zy onsen arbeyt,

 

Bystant verbreyt,

 

O God die tot u kennen

r Lu. 14. 25.

s Matth. 11. 12.

t nu. 15. 25.

v Ex. 16. 3.

+ Nu. 11. 1.

x 2. Petr. 2. 22.

[p. 121]

 

Die om al te verlaten staen bereyt,

 

Sonder afscheyt,

 

Wiltse roostich ontfarmen,

 

V armen breyt//als vleughels uytbreyt,

 

En wilt o Heer//uwe knechten teer

 

daer onder doch al beschermen.

 

38 Beschermt (o God) ons uwe schaepkens rein,

 

^y Van den Wolf slem

 

En huyrlinghen al voren,

 

dat wy borghers van t'nieu Ierusalem,

 

des goey herders stem,

 

Eeuwelijck moghen hooren,

 

dit swack ghebedt//als brandtoffer net,

 

O Goddelijck zaet//aldus comen laet,

 

Danckelijck voor u ooren.

 

v. Pause.

 

39 Ten laetsten siende o Vader minioot

 

Dat den oogst groot^z

 

Ia, en weynich die arbeyden,

 

So bidden wy oock met herten devoot⁺

 

In desen noot,

 

Wilt arbeydts uytspreyden,

 

Die door u woort//ghelijck dat behoort,

 

Tusschen suer soet//het quaet ende goet,

 

Oprecht connen onderscheyden,

 

40 Die scheyden connen valsch en rechte leer,

 

Na ons begheer,

 

Sulcke herders wilt uytslieren

 

In uwen ooghst o Almachtighe Heer,

 

Om meer en meer,

y Is. 10. 12.

z 2 Matt. 9. 37.

+ Luce 10. 2.

[p. 122]

 

V woonstadt te vercieren,

 

^a Die delicaet//hooch op een berch staet,

 

Laet haer licht claer//veer ende naer,

 

Lichten in alle quartieren.

 

^b 41 Datmen t'licht, twelck onder de mate lach

 

⁺ Lichtende, mach

 

⁺ Op den candelaer aenmercken,

 

Schiet ons dees mannen uytsonder verdracht

 

Die dach en nacht

 

V volck volstandich stercken,

 

Dat u by dien//o Godlijck ingien,

 

Prijs mach gheschien//als sy aensien.

 

der sendtboden goede wercken.

 

42 Goede sendtboden in uwen oogst dwinght,

 

^c Om t'cruys dat stinckt,

 

^d Ende alle suerdeech uytvaghen,

 

Op dat elck rancxken, goey vruchten bringt

 

O God ghedinckt,

 

Ons dies na u behaghen,

 

^e Vant knaghen boos//der snoo vossen loos

 

^f Vwen wingaert//laet wel zijn bewaert,

 

⁺ door s'leeraers sorghers lastdraghen.

 

⁺ 43 Die ons besorghen door u woorts bevroen

 

⁺ En gheestich voen,

 

⁺ Met de spijse der zielen,

 

Sulcke onstraffelijcke voorgangers coen,

 

⁺ Alle boomen groen,

 

^g O God laet niet vernielen,

 

Want dat altijt//het pont voet profijt

 

⁺ Maeckt groot jolijt//twelck sathen benijdt,

a mat. 5. 14.

b mat. 5. 15.

+ mar. 4. 20.

+ Luce 8. 16.

c 1. cor. 5. 6.

d Ioa. 15. 2.

e cant. 2. 15.

f Ps. 80. 9.

+ Esa. 5. 1.

+ Iere. 2. 18.

+ mat. 21. 33.

+ mar. 12. 1.

+ Luc. 20. 9.

g matt. 25. 20.

+ Luc. 19. 16.

[p. 123]

 

Dus bijt hy ons in de hielen,^h

 

44 Satan bruyckende const en ghewelt,

 

Als een leeuw int velt,

 

Loopt hy briesschende ontbonden,ⁱ

 

In een Enghel des lichts hy hem verstelt,

 

Godsvolck hy quelt

 

Met veel twistighe vonden,

 

Gronden onrust//maect hy na tvleesch lust,

 

O God aensiet//dit en ons cracht biet,

 

dat wy niet worden verslonden.

 

45 Dat wyt verslinden, en t'zielen verraen

 

doch wederstaen,

 

Moghen vast int ghelooven

 

So can ons gheen listich twistich vermaen,

 

Nochte leet schaen,

 

Als wy cracht hebben van boven,

 

dus Goddelijck graen//tvolck u onderdaen,

 

Laet niet verstaen//maer t'sgeests macht ontfaen

 

Om dwinghen Satans berooven,

 

46 Dach ende nacht Sathan rust nochte viert^k

 

Maer pracktisiert,

 

diversche loose treecken

 

Op dat o God u bruyt reyn ghemaniert

 

Sy gheschoffiert,

 

so doet hy nijt ontsteken,

 

door sijn sno werc, des wijngaerts tuyn sterc

 

Breken wilt hy//waer God staet ons by

 

dat sulcks niet sy ghebleken.

 

47 Tswijngaerts tuyn waer by men den ban verstaet

 

O Vader laet

h gen. 3. 15.

i 1. pet. 5. 8.

k 1. pet. 5. 9.

[p. 124]

 

V kinders die onderhouden,

 

^l Of anders alle wilde dieren quaet,

 

Als slanghen zaet,

 

In u stadt cruypen souden,

 

So dat daer deur//rijsen soude erreur,

 

Dus God voor dan, bevrijt ons ooc daer van

 

Den hau te breken of vouden,

 

48 Hoe wel wy als dan drijvers zijn v'acht

 

O God s'bans macht

 

Wilt ons helpen uytvoeren,

 

dat wy uytsluyten mogen, int s'geests cracht

 

Secten, Tweedracht,

 

En meer valsche rumoeren

 

^m des sleutels last//leert ons bruycken vast

 

Na twoorts bevel, hoe toornich en fel,

 

ⁿ die helsche poorten oock roeren.

 

49 Die felle helsche poorten over al

 

Groot ende smal,

 

^o Roeren in dese tijden,

 

Om het reyne cleyne hoopkens ghetal,

 

In den afval,

 

^p Brenghen door swaer bestrijden

 

Veel lijden moet//t'schipken Petri soet,

 

⁺ Storm, Windt en Vloet//met groote tegenspoet,

 

Rijster nu aen alle zijden.

 

⁺ 50 Rijsen sietmen door der slanghen fenijn,

 

^q Op dit termijn,

 

Oproer en groot onminne,

 

⁺ So dat (waert moghelijck) met swaer gepijn

 

Sou verleyt zijn,

l Ps. 80. 14.

m Matth. 16. 19. end 18. 18.

n Matth. 16. 18.

o Lu. 12. 31.

p Matth. 14. 24.

+ Mar. 4. 37. ende 6. 48.

+ Ioan. 6. 18.

q Matth. 24. 24.

+ Marc. 13. 22.

[p. 125]

 

Gods Bruyt en Coninginne,^r

 

V liefste schoon//van menich persoon,

 

Wert nu bespot//O Almachtich God,

 

Soeckt u huysghesin hier inne,⁺

 

51 So den huysvader Belsebub ghenaemt,⁺

 

Was onbeschaemt,^s

 

Van die snoo Iootsche scharen,

 

S'gelijcx wert t'huysgesin nu ooc geblaemt,

 

Waermen versaemt⁺

 

Soot blijckt int openbaren,⁺

 

Maer in dien druck//oft sulck ongheluck,^t

 

T'gheloof playsant//als costelijck pant,

 

O God helpt ons dat bewaren.

 

52 Bewaert O Almachtich Vaderlijc graen

 

Al die vast staen,^v

 

Dat sy den loop volenden,

 

Bewaert oock de swacke u woort onderdaen,

 

dat sy voortgaen,

 

sonder van u te wenden,

 

Bewaert ons voort//van twistich discoort,

 

En laet u woort//oprecht zijn ghehoort,

 

Van dien die u oyt wel kenden,

 

53 Bewaert O God u bruyt voor alle die Ypocrijsie,

 

Invoeren en valsche leere,

 

Bewaert u volck van alle ketterye,

 

En huychelrye,

 

die gheschiet tuwer oneere

 

Bewaert ons noch//voor satans bedroch

 

^x Om te gaen den pat//nae de nieuwe stadt,

r Ps. 31. 12. end 44. 14. ende 79. 4.

+ Iere. 20. 7.

+ Tren. 3. 14.

s Matth. 9. 34. ende 12. 24.

+ mar. 3. 22.

+ Luc. 11. 15.

t Matth. 10. 25.

v 2. Tim. 4. 7.

x 4. Esdr. 7. 6.

[p. 126]

 

^y Slecht en recht bewaert ons Heere.

 

vj Pause.

 

54 Ten zy o God dat ghy u stadt bewaert

 

Al ons regaert,

 

⁺ Ende waken is verloren

 

Hierom t'heylich volc door u woort bewaect

 

^z Van Christus aert,

 

⁺ Versterckt ons na t'behooren

 

⁺ Hoe satan raest//en valsch windt uytblaest

 

^a Helpt in dien stroom//dat blijven mach vroen

 

V bevruchte bruyt vercoren.

 

55 Die bevruchte vrouwe in barens noot

 

^b Lijt stormen groot

 

Van de snoode roode draecken

 

Om t'kindeken brenghen in wederstoot

 

Veel listen bloot

 

Gheschien uyt de oorsake

 

Fortsighe cracht//bruycktmen dach en nacht

 

Oock smeeckerye//en ypocrisie,

 

Ia verbranden aen een stake.

 

56 Branden verdrincken en tormenten sich

 

Met swaer bedwanck

 

O God lijdt u volck ghemeyne

 

dus in de ghesuyverde vaerkens tranck

 

schinckt ons den dranck

 

des levenden waters reyne

 

so moghen wy//van sorghen zijn vry

 

Hieromme ghy//o God staet doch by

 

^c Het verstroyde hoopken cleyne.

 

57 V kleyn hoopken o God ghebenedijdt

y Ioa. 1. 8.

+ Ps. 25. 21.

z ps. 125. 1.

+ 1. pet. 1. 23.

+ Iaco. 1. 18.

a apo. 12. 20.

b Apo. 12. 7.

c luc. 12. 32.

[p. 127]

 

Dwelck hier lijdt^d

 

des vyers hittich beproeven⁺

 

Wilt mannelijck verstercken in den strijdt⁺

 

Als die altijt

 

Vwe sterckte behoeden⁺

 

dus laetse niet//vergaen int verdriet⁺

 

Maer bystant biet//wat hen lien geschiet

 

om wederstaen al t'bedroeven.⁺

 

68 Wy sullen o God hier wel doove zijn

 

Een corte termijn

 

Het cruys moetende draghen

 

Maer hier na vry, van doot, leet en ghepijn

 

Van ons aenschijn

 

Sult ghy de traenskens vaghen^e

 

Dus hoe ghehaet//wy zijn of versmaet,⁺

 

dat wy u sin//o God hier in

 

danckbarich slechts moghen behaghen.

 

59 Sta u behaghen o God jonck ende out

 

Een ghemoet stout

 

Wilt u kinderkens schincken

 

dat ons gheloove gheproeft menichfout

 

Beter dan gout^f

 

Voor u ooghen mach blincken

 

Laet dus gheendt zijn onsen loopjens

 

dat wy in druck strijdt of ongheluck^g

 

Altijt u liefde ghedencken.

 

60 Dat dan u liefde o God nu voor dan

 

Ons scheyden can,^h

 

Druck noch vervolchs betrapen

 

Honger, naectheyt perijckel, sweert, noch ban,

d ps. 66. 10.

+ Pro. 17. 3.

+ sach 13. 9.

+ Eccl. 3. 5.

+ 4. Esd. 16. 47.

+ 1 Pet. 1. 7.

e esa. 25. 8.

+ Apo. 7. 17. ende 21. 4.

f 1. Pet. 1. 7.

g 2. tim. 4. 7.

h Ro. 8. 35.

[p. 128]

 

Wijf ofte man,

 

ⁱ Maer dat wy als slacht-schapen,

 

⁺ Zijnde gheschickt, moghen onverschrickt,

 

⁺ Verwinnen Hier//al d'lijdens dangier,

 

Als u ghehoorsame knapen.

 

61^k Van den knapen door u God uytghestiert,

 

Wel gheregiert,

 

⁺ Laet zijn de ontfanghen panden

 

Dat sy ghehoorsamelijck ghemaniert,

 

Heylich verciert,

 

^l Noch heyligher werden bevonden,

 

Met goet propoost//laet dus wel ghetroost,

 

^m T'kleyn hoopken slecht//int gheloove recht,

 

Op wassen tot allen stonden,

 

ⁿ 62 O Godt die t'wasdom te gheven vermeucht,

 

Planters vol deucht,

 

Laet vruchtbaer zijn gheresen,

 

Want veel jonghe spruytkens in d'eerste jeucht,

 

Maken haer vreucht,

 

In u woort uytghelesen,

 

^o Dus gheeftse cracht//dat sy door u macht,

 

Als tacxkens vroon//in den olijfboom,

 

Ghegriffijt moghen wesen.

 

63 Als ingelijfde wijngaertsrancxkens leer

 

Sterckt ons (O Heer,)

 

In dese laetste tyden,

 

Want oproer, vervolch, twist en valsche leer,

 

Rijst meer en meer,

 

Soot blijckt aen allen sijden,

 

Twoorts zaet ghesaeyt//wort heerlijck verdraeyt

i Ps. 44. 23.

+ 4. Esdr. 15.

+ Rom. 8. 36.

k matt. 25. 20.

+ Luc. 19. 16.

l Ap. 22. 11.

m Luc. 12. 32.

n 1. cor. 3. 6.

o Ro. 11. 17.

[p. 129]

 

Satan meent wel//door veel listen fel,

 

T'kleyn hoopken brenghen in lijden.

 

64 Om dat o God het mostaert saeyken^p

 

Wort een boom reyn,

 

Seer groot lustich int bloeyen^q

 

S'Hemels voghels op die tacxkens gemeyn

 

Listich certeyn,⁺

 

Te nestelen oock moeyen,⁺

 

End wilden dies//ons aendoen verlies

 

Maer seer beleeft//o God ons cracht gheeft,^r

 

Die nesten al uyt te roeyen,

 

62 Wat ghy o vader doot des geests verstant

 

Niet hebt gheplant

 

Dat moetmen al uytwieden,

 

Dus tot opbouwinghe van u huys playsant

 

Leert ons vayliant,

 

Doen na uws woorts ghebieden^s

 

T'bedieden al//van dit cleyne ghetal

 

Ghebeden hier//o Goddelijck princier

 

Laet na u wille gheschieden.

 

66 Na uwen wil princelijck reggent,

 

Die sijn bekent^t

 

Vleesch, been van Christi ghebeente

 

Bewaertse vast op Zyons fondament

 

Tot in den ent

 

Als levende ghesteente,

 

dat onbevleckt//heel schoon en perfeckt

 

Nacht ende dach//claerlijck blincken mach

 

Vwe heylighe ghemeynte,

 

67 V ghemeente o God weder opghebout

p Lu. 12. 32.

q Matth. 13. 31.

+ mar. 4. 29.

+ Luc. 13. 17.

r Matth. 15. 13.

s Lu. 12. 32.

t Eph. 5. 30.

[p. 130]

 

Die ghy ghetrout

 

Hebt in gherechtichede,

 

Laetse met s'gheests salve blijven bedout,

 

^v Op datmen schout

 

Haer schoonheyt reyn van zede,

 

Ons bede nu//laet behaghen u,

 

Oorlof niet meer//almachtighe Heer,

 

Het slot sluyten wy hier mede.

 

68 Broeders, susters om sluyten desen sanck

 

Wient liet te lanck

 

^x Valt int singhen, die macht lesen,

 

⁺ Weet dat het jonstich vyer den geest ontspranc

 

^y Oorlof voor danck,

 

⁺ Laet slecht arbeyden wesen,

 

⁺ Int gebedt waeckt, elck die na God haeckt,

 

⁺ Om crijghen schoon//der glorien croon,

 

⁺ Segt alle Amen mits desen.

v 1. Ioan. 2. 10.

x eph. 6. 18.

+ Col. 4. 1.

y sap. 5. 17.

+ 4. esd. 2. 43.

+ 2. tim. 4. 8.

+ 1. Pet. 5. 4.

+ Apoc. 2. 10.