Sommige geestelijcke, christelijcke liederen ende lof-sangen
(1643)–Anoniem Sommige geestelijcke, christelijcke liederen ende lof-sangen–
AuteursrechtvrijOm op hooge feest-daghen en andere tijden te singen
[pagina 30]
| |
 Hy maeckt met my soo ‘t hem gheveldt:
Sal ick alhier noch langer lev’n,
Niet weder strev’n.
Sijn sillen doe ick my ergeven.
2. Als Godt wil soo is mijne stondt,
Ick doe hem gheene saecke kondt,
Het sijn ghetelt de Hayren mijn,
Al groot en kleyn,
Valt geen uyt sonder d’wille sijn.
3. Het is alhier een Iammer-dal,
Anghst, noodt, en droefnis over al,
Hier t’blyven is een kleyne tijdt,
Vol moe-saligheydt,
En wie ‘t bedenckt ‘t is altijdt strijdt.
4. Wat is de Mensch? een Aerden-kloodt
Van ‘s Moeders lichaem naeckt en bloodt.
Brenght niet met hem op dese Weldt,
Geen goedt noch gelt,
Neemt niet met hem als hy neer velt.
5. Hier helpt geen rijckdom, gelt noch goedt
Geen konst, of gonst, noch stoute moet,
Voor d’Doodt gheen kruydt ghewassen is
O vrome Christ,
Alles wat levet sterflijck ist.
| |
[pagina 31]
| |
6. Heden zijn wy gesondt en starck,
Morgen dood, liggend’ onder d’Sarck:
Nu bloeyen wy als Roosen roodt,
Haest kranck en doodt,
‘t Is over al jammer en noodt.
7. Men draeght d’een na den and’ren hin
Wel uyt den Ooghen en den sin:
De wereldt vergeet onser stout,
‘t Zy jongh of out,
Oock onser eeren menighfout.
8. Och Heer leert ons bedencken recht,
Dat wy zijn al sterflijcke knecht,
Oock wy alhier geen blijvens haen,
Moeten daer van,
Geleert, rijck, jongh, oudt, ofte schoon.
9. Dat maeckt de Sond’, O trouwe Godt,
Daer door is komen d’bitter Doodt,
Die neemt en eet al ‘s menschen kindt,
G’lijck hyse vindt.
Vraeght niet wat staet oft eer sy sint.
10. Ick heb hier weynigh goeder daegh,
Mijn daghelijcks broodt is moeyt en klaegh
Als mijn Godt wil, so wil ick meed’
Varen in vreed’,
Sterv’n is mijn g’win, en schaed my niet.
11. En oft my mijn zond’ aenvecht, siet,
Nochtans wil ick vertwijflen niet:
Ick weet dat mijn getrouwe Godt,
Voor my in doodt
Sijn lieven Soon ghegheven heeft.
12. Deselve mijn Heer Iesus Christ
Voor al mijn zond gestorven ist,
En op gestanden my te goet,
Der Hellen gloedt,
| |
[pagina 32]
| |
Geblust met sijnen dieren Bloedt.
13. Dien leef en sterf ick alle tijdt,
De doodt van hem my scheydet niet:
Ick leef of sterf, soo ben ick fijn,
Hy is alleyn,
d’Eenighe Troost en Helper mijn.
14. Dat is mijn troost tot aller tijdt,
In alle kruys en treurigheydt,
Ick weet dat ick ten jonghsten dagh,
Sonder geklagh,
Weder op staen sal uyt mijn graf.
15. Mijn lieve vrome, getrouwe Godt
Al mijn ghebeent bewaren doet
Daer sal niet een van ‘t lichaem mijn,
‘t Sy groot oft kleyn,
Omkomen noch verlooren zijn.
16. Mijn lieven Godt van aengesicht
Sal ick sien, dat en twijffel ick nicht,
In eeuw’ghe vreughd’ en saligheydt
Die my bereydt,
Hem sy Lof, Prijs in eeuwigheydt.
17. O Iesu Christe Godes Soon,
Die voor ons hebt ghenoegh gedaen,
Och sluyt my in u Wonden fijn,
Ghy zijt alleyn,
D’eenige troost en helper mijn.
18. Amen, mijn lieve vrome Godt,
Geeft ons al een salige doodt,
Helpt dat wy mogen al ghelijck,
Haest in u Rijck,
Komen en blyven eeuwighlijck.
|
|
