Sommighe nieuwe schriftuerlijcke liedekens
(1591)–Anoniem Sommighe nieuwe schriftuerlijcke liedekens–
Auteursrechtvrij
[pagina 65]
| |
op de wyse: Schoon lief light ghy in waecke, etc.
TGheloof is een seker betrouwen,
Van dinghen die men hoopt ghewis, Ga naar voetnoot+
En die men niet en can aenschouwen.
Daer door hadden ghetuyghenis
De Ouden, door t' gheloove fris,
So mercken wy expeerdich,
Dat de werelt gheschapen is,
Door dat woort Godts eerweerdich,
Ja wat men siet, uyt niet is veerdich. Ga naar voetnoot+
Door t' Gheloof Abel Godt dede
Grooter offer, dan Cain vry, Ga naar voetnoot+
Daer hy ghetuyghenis oock mede
Vercreegh, dat hy rechtveerdich sy,
Doen Godt van zyner gave bly,
Ghetuyghenis heeft ghegheven,
Alsoo dat door dat selve hy
Spreeckt als noch sijnd' in 't leven,
Al is hy doot ghebleven.
Door t' gheloof Enoch den vromen,
Om dat hy niet en soude sien
De doot, so wert hy wech ghenomen, Ga naar voetnoot+
Men vant hem oock niet meer, mits dien
Dat hem dat Goddelijck ingien,
Wech nam sonder vertraghen,
Want hy had al voor dit gheschien,
Ghetuyghenis nae t' ghewaghen.
Dat Godt aen hem had een behaghen.
Maer niemant en mach den Heere,
Sonder gheloove, wat hy doet,
Behaghen te gheenen keere,
Want wie tot Godt wilt comen vroet,
Dat Godt is Godt, ghelooven moet,
En dat hy seer weldadich,
Sal wesen een verghelder goet,
Over sulcke ghenadich,
Die hem soecken ghestadich.
| |
[pagina 66]
| |
Ga naar voetnoot+Noe door t' gheloof heeft Godt Almachtich
Gheeert, end' Arck hy maken ginck,
Tot salicheyt zijns huys eendrachtich,
Doen hy t' Goddelijck bevel ontfinck,
Van dat noch was onsichtbaer dinck,
En heeft de Werelt by desen,
Verdoemt en erfde sondelinck,
De gerechticheyt ghepresen,
Die uyt t' gheloove comt gheresen.
Door t' gheloof Abraham onderdane
Ga naar voetnoot+Wert, doen hy was gheroepen claer,
Om uyt (in een Landt) te gane,
Dat hy soude beerven, maer
Hy ginck uyt, niet wetende waer,
Door t' gheloove goeder hande,
Was hy een vremdelingh daer,
In den beloofden Lande,
In een vremt Landt als de vaillande.
Hy woond' in hutten slecht van stoften
Met Isaac en Jacob ontrent,
Die oock waren deser beloften,
Mede erfghenamen bekent,
Want hy verwachte pacient,
Op een stadt goet bequame,
De welcke heeft een fondament,
Welck timmerman eersame
Ga naar voetnoot+En Schepper Godt selfs is met name.
Door t' gheloove heeft ghecreghen
Sara vruchtbaerheyt ende cracht,
So dat zy baerde boven t' pleghen,
Boven den tijdt, en buyten dracht,
Want zy heeft hem ghetrouw gheacht,
De belover t'haren beclyve,
Daerom so sijn der voortghebracht
Vele uyt desen Wyve.
Ga naar voetnoot+Van eenen verstorven lyve.
Ga naar voetnoot+Vele sijnder voortghecommen,
Als Sterren aen den Hemel claer,
En als het sandt oock niet om sommen,
| |
[pagina 67]
| |
Aen den oever der Zee, algaer
Storven dees in 't gheloove, maer
En mochten niet ghenieten
Die belofte, maer saghen haer
Van verre sonder verdieten,
Zy haer daer op ghetroosten lieten.
Op Aerden gallen en vremden,
Beleden zy te wesen, want
Met sulcx te segghen zy bestemden,
Oock te soecken een Vaderlandt,
Maer hadde gheweest haer verstandt,
Op daer zy uyt sijn ghetoghen,
Zy hadden wel tijt abundant,
En hadden ongheloghen,
Wel wederkeeren moghen.
Maer een beter zy begheerden,
Te weten, s Hemels Maiesteyt, Ga naar voetnoot+
Daerom en schaemt hem niet den weerden
Godt, haren Godt te sijn gheseyt,
Want hy heeft haer een Stadt bereyt,
Abraham door t' gheloof vercoren, Ga naar voetnoot+
Gheproeft sijnd' in verduldicheyt,
Offerde zijn eengheboren
Sone, al sonder teghensporen.
Hy gaf daer zijnen Soon uytghelesen,
Waer van dat hem belooft was bloot, Ga naar voetnoot+
Dat hem het Zaet ghenaemt sou wesen Ga naar voetnoot+
In desen Soon Isaac minjoot,
Hy dachte, Godt can van der doot
Wel wederom doen leven,
Dus wert hy tot een voorbeeldt groot,
Hem wederom ghegheven,
Van Godt den Heere verheven.
Isaac door t' gheloove heeft gheseghent Ga naar voetnoot+
Jacob en Esau, al van
Dat namaels soude sijn bejeghent,
Jacob doen hy sterven began,
So heeft door t' gheloove den Man Ga naar voetnoot+
Gheseghent seer voorspoedich
| |
[pagina 68]
| |
Twee sonen die Joseph ghewan,
En neyghde hem ootmoedich
Voor die spitze zijns Scepters roedich.
Ga naar voetnoot+Joseph door t' gheloove vertelde
Van den uytganck van Israel
Doen hy sterf, ende hy stelde
Van zijn ghebeente een bevel,
Ga naar voetnoot+Door t' gheloove werdt Moses wel
Drie maenden lanck versteken,
Van zijn Ouderen, als rebel,
Des Conincx boose treken,
Om dat een schoon Kint was gebleken.
Ga naar voetnoot+Moses door t' gheloove niet en wilde
Den Soon van Pharaos dochter sijn,
Doen hy groot wert, maer vercoos milde
Met Godts volck onghemack en pijn,
Dan wellust der sonden fenijn,
Tijdelijck te volcommen,
Want die versmaetheyt Christi fijn,
Hielt hy voor beter sommen,
Dan al d' Egyptissche Rijckdommen.
Ga naar voetnoot+Want op den loon sach hy al vooren,
Door t' gheloof hy Egypten liet,
Niet vreesende voor s' Conincx toren,
Want hy hilt hem aen dien hy niet
En sach, als saghe hy hem siet,
Door t' gheloove soo 't behoorde,
Hilt hy Paeschen en bloet vergiet
Dat haer niet en verstoorde,
Die d' eerste gheboornen al versmoorde.
Door t'gheloove waren zy gaende,
Ga naar voetnoot+Door die roo Zee vry' onghequelt.
T' welck d' Egyptenaren oock bestaende
Verdroncken, door s' Gheloofs ghewelt,
sijn die mueren neder ghevelt,
Ga naar voetnoot+Van Hiericho der steden,
Doen zy seven daghen ghetelt,
Daer den ommeganck deden,
Al na des Heeren reden.
| |
[pagina 69]
| |
Raab die ghemeyne vrouwe Ga naar voetnoot+
Wert door t' gheloove sonderlinck
Behouden, om dat zy ghetrouwe
Die bespieders soo wel ontfinck,
Alsoo dat zy niet en verginck,
Met d' ongheloovighe bende,
Maer soud' ick segghen alle dinck,
Van veel ander bekende,
Den tijdt viele te cort in 't ende.
Den tijdt die soude my wel falen,
Soud' ick van Gideon vailiant Ga naar voetnoot+
Barak en Sampson verhalen, Ga naar voetnoot+
Jephtah, David triumphant, Ga naar voetnoot+
Oock Samuel met goet verstant, Ga naar voetnoot+
De Propheten bysonder,
Die menich Coninckrijck en landt, Ga naar voetnoot+
Door t' gheloof brachten t' onder,
Gherechticheyt wrochten en wonder.
Zy creghen die beloftenissen,
Sloten der leeuwen muylen vry,
De cracht des viers deden zy missen, Ga naar voetnoot+
Des zweerts scherpheyt ontvloden zy, Ga naar voetnoot+
Sijn crachtich gheworden daer by Ga naar voetnoot+
Wt swackheyt cleen te achten,
Sterck in den strijdt vrymoedich bly, Ga naar voetnoot+
Werden zy, ende brachten
T' onder die vreemd' heyrcrachten. Ga naar voetnoot+
Die vrouwen vercreghen haer dooden Ga naar voetnoot+
Van der verrysenisse reen, Ga naar voetnoot+
Maer die ander sijn in nooden,
Gheslaghen in stucken verscheen, Ga naar voetnoot+
Ende zy hebben oock gheen
Verlossinghe aenghenomen,
Op dat hen lieden soude een
Verrysenis toe comen,
Beter tot haerder vromen.
Sommighe hebben gheleden, Ga naar voetnoot+
Spot, gheesselinghe ende smaet,
Banden, kerckers, wreede seden Ga naar voetnoot+
| |
[pagina 70]
| |
Ga naar voetnoot+Ghesteent, ontcleet, seer obstinaet,
Doorsteken, zweerdich ghedoot, quaet
Is t' lyden om vertellen,
Zy ginghen om seer desolaet,
Met commerlijck bequellen,
Ga naar voetnoot+ In Pelsen ende Geyten-vellen.
Veel droefheyt leden zy volherdich
Met onghemack als Menschen cranck
Welcke de werelt was onweerdich,
In ellende was haren ganck,
Al in de Wildernissen stranck,
Op Berghen en in holen,
In Aerdtsche speloncken bevanck,
Ga naar voetnoot+Daer mosten zy gaen dolen,
Deser werelt onstolen.
Ga naar voetnoot+Door t' gheloof hebben des' al vercreghen
Ghetuyghenis dat is ghewis,
Maer en hebben in gheeneweghen
Ontfanghen die beloftenis,
Om dat van Godt al voor ons is
Voorsien een beter sake,
Op dat hy ons oock niet en mis,
Maer nae Schriftueren sprake,
Haer met ons volcomen make.
Nae dien wy sulck een hoop ghetuyghen
Ga naar voetnoot+Hebben, laet ons, ons maken quijt
De sonde en gheheel ons buyghen,
Onder de Wet Christi subijt,
Loopen verduldich in den strijt,
Om de werelt te verwinnen,
En op Jesum sien altijdt,
Die daer is sGheloofs beginnen,
En de voleynder recht van sinnen.
Een is noodich. |
|