Het Soes-dijcker nachtegaeltje singht en queelt met de herders en herderinnetjes


Blaeuwe-Scheen.
Stem: Seght mijn schoon Godinne. LIeve soete Meysje, Moet ick al weer buyten staen, Segh, ey! segh een reysje, Wat heb ick jou oyt misdaen, Datje my dus dwars aensiet, En jou gunst aen Tyter biedt? 'k Heb niet aers vernomen, Of ick mocht voor dese wel Somtijdts by jou komen, Segh, hoe benje dan soo fel, Datje my dus dapper haet, En my nou weer buyten laet?
[pagina 79]
Of ben ick een ander (Vraegh ick) als ick eertijdts was, Doe wy met malkander Dickwils saten in het Gras, En aldaer in vrijigheyt t' Samen praten, soete meyt? 't Soud alsoo wel lijcken Datje my nou minder acht, Want je laet het blijcken, mitsje Tijter hier verwacht, En geeft my een blaeuwe scheen, Die my smert op 't been. 'k moetje noch eens vragen Wat of dan de reden zijn, Datje meer behagen Hebt in Tijter als in mijn, Datje my nou gantsch verlaet, En met Tijter henen gaet. Heeft hy meerder Schatte, Die zijn all' verganckelijck. Segh, wat is datte, Schoon of ick niet ben soo rijck? Siet, ey! siet toch op het hert Dat by my gevonden werdt. 't Soud uyt reynder minne Waecken tegens na-berouw: Dus o Herderinne, Wilje noch? daer is mijn trouw! Maer eer ick weer kijven krijgh, Is't beter dat ick zwijgh. Ha! ha! ha! ha! ha! ha!