Sic. Jaargang 8

[p. 4]

[Nummer 1]

Pythisch Voorwoord

In 1986 werden voor het eerst de Pythische Spelen gehouden, een cultureel festival dat om de vier jaar wordt georganiseerd door en voor studenten uit het hoger onderwijs. Het initiatief tot de Spelen werd genomen door studenten aan de jonge Maastrichtse universiteit die van mening waren dat er op cultureel gebied te weinig voor studenten werd gedaan. Dat het idee voor de Spelen in het zuiden van Nederland werd geboren, is er waarschijnlijk de oorzaak van dat vanaf het begin ook de studenten uit het Nederlandstalig deel van België werden uitgenodigd deel te nemen.

De organisatie van de vierde Pythische Spelen is door de Stichting Pythische Spelen Nederland toegewezen aan Tilburg. Ze zullen plaatsvinden van 14 tot en met 17 april. De naam voor deze culturele en artistieke krachtmetingen is ontleend aan het oude Griekenland waar tot 390 na Chr. soortgelijke spelen onder dezelfde naam werden georganiseerd. In Griekenland, te weten in

[p. 5]

Delphi, maakte de draak Python jarenlang de streek onveilig. Hij werd verslagen door Apollo, de beschermer van de schone kunsten. Om Apollo te eren riepen de Grieken de Pythische Spelen in het leven.

Ook al worden de spelen georganiseerd in de vorm van een competitie, het wedstrijdelement staat niet voorop. Deelname en de daaruit voortvloeiende cultuuruitwisseling zijn het belangrijkste oogmerk van de organisatie. Vandaar dat gekozen is voor het centrale thema ‘de vijf werelddelen en de zeven zeeën.’ Het aardoppervlak was ingericht met zeven zeeën en vijf werelddelen, volgens de Grieken van rond het begin van onze jaartelling.

Het zou vele eeuwen duren voordat ontdekt werd dat die werelddelen elkaar op diverse punten raakten en dat de zeeën met elkaar in verbinding stonden. Door die ontdekking ontstond het idee dat de wereld kleiner werd en kwam het besef dat er van een sterke wederzijdse beïnvloeding sprake is. De organisatie heeft de deelnemers uitgenodigd om aan de hand van het thema de groeiende beïnvloeding en samensmelting van culturen uit te werken in de diverse kunstvormen.

Aan het eind van de spelen worden 25 lauwerkransen uitgereikt, waarvan er vier veroverd kunnen worden in de arena van de Letteren. Met de kransen zullen de jeugdige en manhaftige lokken getooid worden van de uitblinkers in eloquentia, journalistiek, proza en poëzie.

De redactie van SIC heeft, in overleg met de organisatie van de Pythische Spelen, een eerste keuze gemaakt uit de ingezonden werkstukken voor de categorieën proza en poëzie. Niet al het ingezonden werk stond ter beschikking van de redactie. Uit wat de redactie onder ogen kwam, heeft zij gekozen wat haar het meest in de smaak viel. Wat opvalt bij het lezen van de teksten is de verscheidenheid in stijl, techniek en toon. Het korte verhaal ‘Massa’ ontwikkelt zich rustig, zonder grote sprongen, en bezit een subtiel, suggestief slot. ‘Kintikkataa’ is in steviger taal verpakt en voert ons in hoog tempo langs de gebeurtenissen, terwijl we in ‘Toverballen’ getuige zijn van een bizar onderzoek van de ik-figuur naar zijn verborgen mogelijkheden en verlangens, daarbij gretig geassisteerd door de ingehuurde Luuk met touwen en een zweep. Ook de geselecteerde gedichten onderscheiden zich van elkaar door een geheel eigen toon, en het is niet onwaarschijnlijk dat bij de regels die de lezer langere tijd bijblijven, zich de volgende bevinden:

Zachte jongen uit dit rivierenland, o zwijgzame Brabander (...) In praten over de liefde ben je niet schrander.

Jasper Mikkers

Jurylid