Sic. Jaargang 7
(1992)– [tijdschrift] Sic–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 4]
| |
 | |
[pagina 5]
| |
Hoe kunnen we in godsnaam het korset van de twintigste eeuw, van onze beschaving, losschudden? Dat korset dat de vreselijke gave heeft om elk breekijzer dat we er op uitproberen, als een nieuwe balein in te lijven om ons daarmee nog strakker in te snoeren? Een beschaving waarin reinheid en hygiëne dogma zijn? Laten wij ons eens storten op het fenomeen vuil en de gewaarwording van het vieze, en er van genieten.
Het vuil dreigt ons weliswaar te vergiftigen en te verstikken, maar is tevens een krachtige voedingsbodem voor een uniek soort vegetatie die ook in de letteren welig tiert. Het vieze als rebellie tegen de ethische, sexuele, hygiënische, esthetische en zelfs biologische wetten. Het biedt mogelijkheden de spanning van het keurslijf wat te verminderen, zonder het korset te breken. Geen breekijzer dus, maar een soort schoenlepel.
Baadt u zich in het vuil dat SIC u biedt. Laat u zich meeslepen in de maalstroom van gore morsigheid en vunzige schunnigheid die wij uiterst zorgvuldig uit de literaire afvalbak hebben gevist.
De redactie |
|