Septentrion. Jaargang 20

[p. 44]

Anton Korteweg

Herrlich weit

Reeds werd ik voor de Rotary gevraagd, waar ik
het zelf wel naar gemaakt heb, want
ik heb het herrlich weit gebracht en ondanks dat
nog iets jongensachtigs behouden.

Mijn vrouw werd in die jaren nauwelijks
wat ouder, eigenlijk, kleedt zich nog steeds
eenvoudig maar met smaak en maakt
's avonds textielschilderijen.

Onze kinderen noemen wij grut, het zijn
precies één jongen en één meisje, zij
zijn steeds het zonnetje in huis en wekken
bij vrienden afgunst of vertedering.

Als dit zo doorgaat houd ik het niet tegen
dat 'k eens met vochtig oog 'n stuk triplex afzaag
en daarin met een gloeiende breinaald brand:
‘Waar Liefde woont gebiedt de Heer zijn zegen.’

Uit ‘Tussen twee suften’ (1982).

Délicieusement loin

Déjà sollicité par le Rotary, ayant
fait ce qu'il fallait, car je suis allé
délicieusement loin dans la carrière
en gardant ce brin d'adolescence.

En ces années ma femme vieillissait
à peine, de fait, s'habille toujours
avec simplicité, mais avec goût et
le soir elle fait de la peinture sur soie.

Nos enfants nous les appelons mômes, exactement
il s'agit d'un garçon et d'une fille, ils
sont toujours le soleil du foyer et suscitent
attendrissement et jalousie auprès des amis.

Si cela continue ainsi je ne pourrai m'empêcher
de scier une planchette, l'oeil humide, et d'y graver
avec une aiguille à tricoter chauffée à blanc:
‘Là où l'amour demeure le Seigneur mande sa bénédiction’.

Traduit du néerlandais par Frans de Haes.