De schreeuwende kat-soe, op zyn wagen. Pak maar weg, stuk voor stuk, voor vier stuyvers
(1775)–Anoniem De schreeuwende kat-soe, op zyn wagen. Pak maar weg, stuk voor stuk, voor vier stuyvers–
AuteursrechtvrijZingende de aldernieuwste Liederen, die hedendaags gesongen worden
Op een Vrolyke Wys.1. Hoe slegt lope de Tyje,
Dat roept de Meysjes uyt:
En Poulus laet het glyje,
En Rosemond is de Bruyt.
2. Het Iawoord was gegeven,
De Trouw die stont beschreven,
En drie Geboden gegaen,
Nou wou Poulus daer niet aen.
3. Hoe vreemt is het gelope,
Pou die is weg gekrope:
Dat niemant wist opregt,
Waer gebleven is die knegt.
4. Men trok daer mee aen ‘t zoeke,
| |
[pagina 44]
| |
Voor eerst in alle hoeke,
Een Paert moest op den dyk,
En dat na Schalkwyk.
5. De Bruyd loep op haer muylen,
Na Breukelen maerse zuylen:
De Meer heel in het ront,
Maer zy Poulus nergens vont.
6. Met twee beweende ogen,
Keerde sy wederom:
En sprak ik ben bedrogen,
Zo klaer gelijk de zon.
7. Komt voor mijn ogen schynen,
De liefde kan verdwynen;
Daerom houd goede moet,
En ziet voor u wat gy doet.
8. Zy dogt so menig reysje,
Zou hy ook wesen Dood:
Met een quam daer een meysje,
Die trooste haer in haer nood.
9. Zey Bruydje wilt niet schromen,
U Bruydegom is te bekomen,
Hy is woonagtig nou,
In de Winkel van Abkou.
10. Daer was geen tyd van weene,
Maer lustig op de reys:
De Schaetse aen de beene,
Want daer was toen goed Ys.
11. Twee knaepjes zy uyt sende,
| |
[pagina 45]
| |
Ook zy haer zekonde,
Wy hebben wel opgepast;
Als zy hem zagen te houden vast.
12. Toen zy daer ginter quame,
‘t Was op de regte tyd:
Dat Pou moest komen eete,
So was het overlyt.
13. Den Bruyd die was bezweke,
Kon van droefheyt niet spreke,
‘t Was op St. Poulus dag,
Toen men hem Bekeeren sag.
14. De Meester sprak met zinnen,
Wat heb ik voor een knegt?
Hoe kan gy ‘t so beginnen,
Iou zaken staen so slegt?
15. Gy moet dees Maegde trouwe,
En maekt haer tot u Vrouwe;
Ik heb geen Werk voor jou,
Gaet en maek haer tot u Vrouw.
16. Hy zey daer niet veel tegen,
Al wat zijn Meester sprak:
Maer is met Pak en Zak,
Met zijn Lief weg gereden.
17. Na Vleute toe getreden,
‘t Was op St. Poulus dag,
Doen men hem Bekeeren sag:
Is hy met haer gereden.
18. Maer toen zy te Vleute quame,
| |
[pagina 46]
| |
Zy vaerde na de schout,
Twee Schepens zy mee name,
En so terstont Getrout.
19. En daer wiert ook geklonken,
En ook nog eens gedronken,
Men hiet hun wellekom,
Den verloren Bruidegom.
20. Poulus gy moet weten,
Als dat gy bent de Man:
Poulus moet gy heten,
Het is u Naem en van.
21. Poulus moet gy blyven,
En Poulus zull’ wy schryven,
Het is u Naem en van,
Daerom trekt het uw niet an.
22. Die het Lied eerst heeft gesongen,
Van Pou en Rosemont:
Het was nog maer een Ionge,
Hy deed so goed hy ‘t kont.
23. Maer heeft hy wat mis geschreven,
Zo wilt het hem vergeven:
Zoekt dan een Vrygeestig man,
Die het beter maken kan.
|
|