De schreeuwende kat-soe, op zyn wagen. Pak maar weg, stuk voor stuk, voor vier stuyvers
(1775)–Anoniem De schreeuwende kat-soe, op zyn wagen. Pak maar weg, stuk voor stuk, voor vier stuyvers– AuteursrechtvrijZingende de aldernieuwste Liederen, die hedendaags gesongen worden
Op de wys: Van Leysie.1. Wat hoort men niet al vreemde dingen,
| |
[pagina 41]
| |
Onder het Timmere in holland,
Ik kan ‘t zwygen, ik moet singen:
Hoe dat de moffen kome in het Land:
Dan kome zy met de hoed in de hand:
Baes hebt gy geen werk voor mijn?
Probeert het met mijn,
Probeert het met mijn,
Ik sal u een Ham vereeren:
Weest dog so goed, weest dog so goed,
Geeft mijn maer werk ik ben een vroet.
2. De Baes die nam de ham in zijn handen,
En gaf die ham aen zijne Vrouw,
Hy sprak hy komt uit verre Landen,
Pas op u tyd en weest getrou:
De mof sprak Baes weest niet verlegen,
Ik sal wel kome voor mijn tyd;
Probeert het maer, probeert het maer,
Ik sal altijd mijn best werken,
Nu ben ik klaer,
Nu ben ik klaer,
Had ik nu mijn gereedschap maer.
3. De mof zei Baes wilt hier op merken,
Ik sal ‘t doen voor half Geld,
Want ik sal mijn best dog werken,
Ik sal meer doen dan een Amsterdams gesel:
Probeert het maer,
Probeert het maer,
Ik laet Worst en Hamme kome;
Blieft maer constant, blieft maer constant,
Dat al uit mijn moffen Land.
4. Dan gaen zy na den Dam te lopen,
Dat is haer Vergader plaets;
| |
[pagina 42]
| |
Daer staet dat Volk by heele hopen,
Tot daer een komt van die maats;
Om se dan wat te zorteren,
Die hem dan best aenstaen:
Kan mee gaan, kan mee gaen,
So sien wy ons dan trotseren:
Van dat Volk, met zijn Tolk:
Dat is daer een magtig Volk.
5. Wel wie kan zoo’n leven leiden,
Wyl het Amsterdamsche bloed;
Nimmer houd van valsch te vleijen;
Gelijk dat grote moffen goed:
Stadig weet haer voet te stryken.
Met een soort van hebbelikheyt,
O wat spyt! moet de nyt!
Ons byna niet half verteren?
Dat dat schuim, hier so ruim,
Yder weet te stryken pluim.
6. Amsterdamsche knapen ik beminje,
Werkt tog niet voor half Geld:
Vaer veel liever na Oostinje,
Dan bent gy so niet gequelt,
Op Mephtunus pekel bare,
Dal al door de woeste zee:
Probeert het maer,
Probeert het maer,
Want ‘t duurt maer twee drie Iaren,
Weest maer te vree,
Weest maer te vree,
Dan brengje Thee en Citsen mee.
7. Oorlof Hollanders wilt niet schromen,
Houd goede moed en weest te vree:
| |
[pagina 43]
| |
Schrikt niet als de moffen komen,
Al brengen zy haer Hammen mee:
Want zy kunnen ons niet deeren!
Ik voor mijn ben zeer gerust:
Leeft maer in vree,
Leeft maer in vree,
Kom late wy maer vrolyk wesen,
Probeert het maer,
Probeert het maer,
Wy leven Vrolyk met malkaer.
|
|