De Schiedamse jeneverstoker

[p. 52]

Een nieuw Lied van een jonge Dogter van Schiedam, die gaarn een Vryer had, maar hoe komt s’er an.

Vois: Liefste Lief wanneer zal ‘t wezen.

Dogter.

Moeder wilt myn klagt aanhooren,
Die ik u nu stel te voren:
Moeder ziet, moeder ziet,
Want ik leef in groot verdriet.

Want myn mofje van Oranje,

Die is getrokken na Campanje:
Daarom dan: daarom dan,
Hoe kryg ik hem tot myn Man.

Moeder.

Wel lieve Keetje jong van jaren,
Spreekt gy alzo vroeg van paren,
Lieve kind, lieve kind,
Gy zyt van my zeer bemind.

Keetje laat u trouwen staken,

Ik zal u een nieuw kleet maken:
Blyft by myn, blyft by myn:
Garrenaatjes groot en kleyn.

Dogter.

Moeder ik kan niet langer wagten,
Door de min moet ik versmagten;
Om een Man, om een Man,
Die my haast genezen kan.

Van myn druk en zware pynen,

Want gy weet hoe ik ga quynen:

[p. 53]

 

Vol van rouw, vol van rouw,

 

Want ik ben geen Maagt nog Vrouw.

 

Daarom wilt myn laten trouwen,

 

Of het zal myn eeuwig rouwen:

 

Buervrouw myn; buervrouw myn,

 

Wilt hier tog myn voorspraak zyn.

 

 

 

Moeder.

 

Keetje ‘k zal u laten trouwen,

 

Al zou het myn eeuwig rouwen;

 

‘k Word dat moe: ‘k word dat moe,

 

‘k Geef myn beste Bed daar toe.

 

’k Zal van myn hals een ketting geven,

 

Als ik u getrouwt zie leven:

 

O myn kind, o myn kind,

 

Wie is de geen die u bemint.

 

 

 

Dogter.

 

Moeder het is een loos Gasje,

 

Die quam futzelen aan myn tasje;

 

Of ik zugt, of ik zugt,

 

Want ik ben by hem bevrugt.

 

Of ‘k het zeg, of ‘k het zwygen,

 

Waar zal ik de Vader krygen:

 

‘t Is verdriet, ‘t is verdriet,

 

Want ik weet de regte niet.

 

 

 

Moeder.

 

Maar gaat gy strak na de Heeren,

 

Kees van der Gouw ‘t kind opzweren;

 

d’Heere knegt, d’Heere knegt,

 

Dat hy u trouwt voor ‘t Geregt.

 

 

 

Dogter.

 

Moeder ik en wil geen Knelis,

 

Want hy in zyn werk niet veel is:

 

Moeder ziet, Moeder ziet,

 

‘k En wil de Heere knegt niet.

 

Maar ons Rutje is een Gasje,

 

Die kan spelen met myn tasje;

 

Alzo snel, Alzo snel,

[p. 54]

 

Die ‘k het kind opzweren zel

 

Moeder daar is niet aangelegen,

 

Een Hoer die heeft een Hoer gekregen:

 

Meup en Moer, Meup en Moer,

 

Waren alle by een Hoer

 

Want ‘k ben een van de vyf kind’ren,

 

Die gy zamen zonder hind’ren:

 

By een Paar, by een Paar,

 

Ter Weereld bragt in ‘t openbaar.

 

Niemant hoeft hem hier aan t’stooten,

 

Al ben ik met ‘t zop overgoten,

 

Moeder ziet, Moeder ziet,

 

Gy kunt ‘t my verwyten niet.