De Schiedamse jeneverstoker

Een zoete en aangename Vryagie, tusschen Govert en Iansje.

Vois: Trompet Maryn.

Goeden avond Iansje,
Alderliefste Meit,
Nu een reys een dansje,
Zamen afgeleit,
kom laat jou belezen,
‘t Danssen s zo zoet,
‘k wierd voor dezen,
Wel geprezen,
‘k Ben nog goet.

Och neen Govert Gysen!

Dat durf ik niet doen,
Basje zou ‘t mispryzen,
‘t Is ook geen fatzoen,
Gut wat zou zy baren,
Wierd haar dit verteld,
‘k Heb niet garen,
Dat haar snaren,
Zyn ontsteld.

[p. 41]

 

Vrees tog niet myn Hartje,

 

Govert is zo loos,

 

Hy weet meenig partje:

 

Al was Besje voor,

 

Om haar te verzagten,

 

kom myn guitje ga:

 

‘t Is by agten,

 

Langer wagten,

 

Is maar scha.

 

Ik zal my verkleeden,

 

Na de Spaanse zwier,

 

En met jou gaan treden:

 

Als een paauw zo fier,

 

‘k Zal een wambals dragen;

 

Lubbens op myn hand,

 

Van haar dagen,

 

Nooyt zy zagen:

 

zulken trant.

 

Gy zult met een kraagje,

 

Rondom vol met kant,

 

komen zoete maagje.

 

Als een Franse bant;

 

Ik heb van myn vaartje,

 

Nog zoo’n hoopen lint,

 

Een samaartje,

 

van Peet Klaartje,

 

voor jou kind.

 

Wie zal ons zo kennen,

 

Is die vond niet goed,

 

‘k Zal twee hanepennen,

 

Planten op myn hoet,

 

‘k zal een degen steken,

 

Op myn slinker zy;

 

zlleweken,

 

‘k kan niet spreken,

 

‘k Ben zo bly.

 

Wel ik zal het wagen,

 

Ionge ik wou maar niet,

 

Dat ons menschen zagen,

 

Dan was ‘t in ‘t verdriet.

 

Wat wil jy beginnen,

 

Foey dat is niet zoet,

 

Zyn jou zinnen,

 

Nog wel binnen,

 

In jou hoet.

 

Vrees niet poezel-zusje!

 

‘t Is van vreugde,

 

dat,

 

Ik jou om een kusje,

 

om jou halsje vat.

 

Govert krygje stuipen,

 

Sagjes met gemak,

 

‘k Wou wel sluypen,

 

En wel kruypen,

 

In jou zak

 

’k Loof dat jy bezeten,

 

Dezen avond word;

 

‘k Heb nog nooyt geweten,

 

Dat jou gekheit schort.

 

Laat die parten varen,

 

Eer ik jou verlaat,

 

‘k Heb niet garen,

 

Al dat baren,

 

Op de straat

 

Dat ik met myn vinger,

 

Raak jou borsjes aan,

 

Wat is ‘er geringer:

 

Zou jy daarom slaan

 

dat ik kus jou montje;

 

Is dat ongemeen,

 

kom myn Hondje,

 

Yder stontje,

 

Is ‘er een.