Dit is een schoon suverlijck boeckxken, in denwelcken ghy vinden sult veel schoone leysenen, ende gheestelijcke liedekens

[p. 121]

Een schoon Leyse,

op de wijse: Alst begint.

Een vrolijck nieuwe Liet
T’is beter yet, dan niet,
Te Bethlehem ist gheschiedt
Van een kint dat Iesus hiet
In armoede ende verdriet
So mach men hem aenschouwen
By die vrouwe der vrouwen

Een Prince van groten macht

gesproten uyt davids geslacht
wy hebben hem lange gewacht
Nu leyt hy daer so cleyn soo ongheacht
In eenen duysteren nacht
Van een arme moeder geboren
Daer men der Engelen sanck mach hooren.

Dat costelijc kindeken cleyn

leyt voor alle menschen gemeyn
In eenen vollen pleyn,
Nochtans is hy der werelts heer alleyn,
sijn Moeder is Maget reyn
hy moet die coude dooghen
Ende met tranen wasschen sijn ooghen.

Daer was menigen winde stoot,

rijm-hageldrift ende sneeu groot
Dat kindeken lach daer bloot,
sijn ledekens waren van coude root,
Peynst hoet de Moeder verdroot
dat sy hem niet mochte winden
Want sy in hadde lueren, wollen noch linden

Wat armoede mochte daer zijn

dat soete kindekijn
Van coude moeste lijde pijn
By sijner Moeder Maria die Maghet fijn:
Daer en was geen sonneschijn
Noch vyer hem dry te wermen
o mensche wilt u dit ontfermen

Ioseph, o reyne vat,

Ghy hebt groot verdriet gehadt
Als ghy moet lijden dat,
Sy daer Maria op die aerde sat
Met sulcken dierbaren schat
In alsulcken couden weder
By twee beesten neder

Wt vrienden ende uyt magen

Ghy en meugt dat niemant claghen,
Al waert ghy out van dagen
Ghy moest alleen die sorghe draghen
voor die te Bethlehem lagen,
Dz kindeken met zijner moeder
gy waert hem een goet behoeder

Dat kint en was niet oudt

daer en was turf noch hout,
dat weder was seer cout,
Dus was u sorge menigfout
Cleyn was u silver of gout,
daer ghy mede mocht betalen
Als gy spijs of dranc sout halen

Dat kindeken teer van leden

Zijn herteken is te vreden,
Ten is niet langhe gheleden,
T’werdt nae der Ioodscher Wet besneden,
daer sy hem groote pijne deden
Zijn bloet woude by ons geven
In zijn jonge leven.

Hoe heeft hy ons bedocht

In zijn herteken geknocht
groot wonder is daer gewrocht
Drie Coningen hebben daer ‘tkint ghesocht,
En daer offerhande gebrocht

[p. 122]

 

Gout, Wieroock en Myrrhe

 

Seer costelijck ende diere.

 

Laet ons te Bethlehem gaen

 

Die met zonden zijn belaen

 

Wy sullen ghenade ontfaen

 

Ist dat wy voor de Cribbe weenen een traen,

 

Gods thoorn is al ghedaen

 

hy en sal ons niet verdoemen

 

Als wy ten oordeel comen.