Dit is een schoon suverlijck boeckxken, in denwelcken ghy vinden sult veel schoone leysenen, ende gheestelijcke liedekens


[Bereyt u huys terstont]
Op de wijse: Hoe lustelijck is ons die coele Mey gedaen. Bereyt u huys terstont, Niet langer meughdy leven, Al sijdy nu ghesont, Schoonheyt sal u begheven, Al sijdy schoon oft rijck, Ten mach u niet lange dueren Hy staet seer wanckelijck, Die rust op creatueren. Alst Godt den Heere belieft so moeten wy van hier scheyden En zijdy dan niet bereyt, Men sal niet na u beyden, het is hier eenen corten tijdt, Onseker is die ure, Hy staet seer wanckelijck, Die rust op creatueren. Leest ende wilt verstaen, Ghy sullet binden beschreven, Gheringhe sal hier vergaen, Den tijt van onse leven, Iolijt in deser tijt, Verkeert gheringe in treuren Hy staet seer wanckelijck, Die rust op creatueren. Edel, proper, schoon oft rijc Hode meughdy u verblijden, Ghy sult oock sekerlijck Tot zijner aerden ghedijen, Dachte ghy dit hier altijt,
[pagina 111]
Het wert soet dat nu is suere, Hy staet seer wanckelijck, etc. Nu bid ick u reyne maegt, Gods Moeder uytvercoren, Dat ghy van my verjaeght Des vyants quaet becoren, Ende weest my troostelijck In mijner lester uren, Hy staet seer wanckelijck Die rust op creatueren. Dit liedeken is ghemaeckt Tot Mechelen in die Stede, Die hinck aent cruyce naeckt Verleent ons allen vrede: Hy was noch in den strijt Ende blijde van natueren, Hy staet seer wanckelijck Die rust op creatueren.