Dit is een schoon suverlijck boeckxken, in denwelcken ghy vinden sult veel schoone leysenen, ende gheestelijcke liedekens

[p. 108]

[Geen meerder geneughte op aerden en is]

Geen meerder geneughte op aerden en is
Van die int herte te vreden is,
Dient Godt in minnen reyne,
En laet die weerelt de weerelt zijn,
Want alle dinghen verganckelijck zijn,
Behalven Godt alleyne.

Genoeghte der weerelt en mach niet staen

Schoonheydt des lichaems sal vergaen
In also coerten stonden
Onsen tijt is cort, die doot is snel
Wildy hier namaels wesen wel
So leeft nu reyn van zonden.

Het goedt der Weereldt en mach niet baten

Het geselschap moeten wy al hier laten
Wy moeten cortelijc sterven,
ic bid u Heere geeft my respijt
Dat ick hier nu in deser tijdt
Genade mach verwerven

Wy moeten alle sterven, dat is sekerlijck

Daerom rade ic een yegelijck
Dat hy nu sterven leere
so can hijt, als hy sterven moet
Ende varen sonder tegenspoet
By Iesum onsen Heere.

Gy jonge herten al ist u pijn

Genoeghte te derven, gevanghen te zijn,
troost u met onsen Heere
En voor den arbeyt die ghy hier doet,
Sal u Godt geven dat eeuwige goet,
Dat eyndet nimmermeere.

De gene die haer willeken hebbe hier,

sy singen sy springen, sy maken goet chier,
Maer cortelijc sullen sy smaken,
Die bitter doodt, niemant en spaert,
die helle die voor hem open staet
Daer sullen sy in gheraken.

Och Heere, die alle herten doorsiet,

beschermt ons voor dat sware verdriet
Als comt die leste uren,
Lof sy u Heere tot aller tijdt
en troost de gene die op aertrijc,
Nu hemelrijck besueren.

Die dit Liedeken eerstwerf sangh,

na Gods genade hem verlang
Hy heeft het so wel gesongen
Onse Heere Godt die barmhertigh is
die wil ons geven vergiffenis
Van alle onse zonden.