Dit is een schoon suverlijck boeckxken, in denwelcken ghy vinden sult veel schoone leysenen, ende gheestelijcke liedekens



[pagina 104]
[Ic heb een traeg ezelkijn]
Op de wijse: mijn Heere van Valckesteyn. Ic heb een traeg ezelkijn, Dat valt my suer om temmen, Dat is dat arme Lichaem mijn, Hoe geern soud’ ick hem dwinghen. Hy levert my so menighen strijt Hy maket my so suere O lieve Heere dat claeg ic dy helpt my mijn Ezelken dueren. Ic wil mijn Ezelken temmen wel Ende houden hem onder de roede so moet hy mijn gehoorsaem zijn, Al doet hy ’t also node. Ten eten is hy wel bereyt Node wil hy sober wesen, Wanneer hem yemandt yet misseyt, Daer teghen wil hy streven. Wanneer sijn Cribbe is wel gevult, Soo is hy also blijde hy gaet so node uyt sijn spoor Tghewelt so moet hy lijden. T’savonts wil hy slapen gaen Men derf hem daer toe niet drijven, maer smorgens als hy op sal staen So wil hy langer blijven, Wanneer mijn ezelkijn dus weeldig wert, dan en doet hy niet dan clagen, der minnen jock is hem te swaer, Node wil hy hitte verdragen. Och woude hem mijn ezelken Hier een weynigh lijden Al op den Bergh van Israel daer sal hy twemaels weyden. Daer is een weyde also soet Ende also soet van smaken, daer soude hem mijn ezelkijn Oock alsoo wel vermaken. Die rivierkens sijn daer also soet, die daer onder die bergen vlieten, daer suldy af drincken mijn Ezelkijn, En lates u niet verdrieten. die die liedeken heeft gedicht Sy was cout van minnen, Sy heeft een traeg Ezelkijn Hoe gheerne soude sy hem dwinghen.