Dit is een schoon suverlijck boeckxken, in denwelcken ghy vinden sult veel schoone leysenen, ende gheestelijcke liedekens


[Het quamen drie Coningen gereden]
Op de wijse: Van den Timmer-man. Het quamen drie Coningen gereden Wel verre uyt Orienten, Tot Bethleghem der Stede, Haer ghelijcke men noyt en vant. Te Ierusalem so wy hooren Aldaer so wouden sy zijn, Sy vraeghden: waer is hy ghebooren, Der Ioden Coningh fijn. Wy comen hem aenbeden, Wy hebben zijn sterre ghesien, Het is seer corts gheleden, Het moet wonder bedien. Als Herodes dat verhoorde, Wel seer ontsagh hy hem, Van binnen hy hem verstoorde Ende alle Ierusalem. Hy beval hen te gane Hy sprack: gaet soeckt dat kint Ick wilt oock beden ane, Comt seght my, als ghy ‘tvint. Als sy buyten Ierusalem quamen, Op dien selven tijdt, Haer sterre sy weder vernamen
[pagina 85]
Dies waren zy seer verblijt. Die sterre was voor hen voorgaende Tot daer dat kindeken was, Ende daer bleef sy staende Sy buyghe neder int gras. Een huysken sonder doren, Dat vonden sy daer by Ende dat kindeken gheboren Van Maria die maghet vry. Sy vielen op der Aerden Voor ‘tKindeken derthien daghen out Sy offerden hem met weerden, Wieroock, Myrrhe ende Gout. Snachts als sy slapen wouden Heeft hen Gods Enghel gheopenbaert, Eenen anderen wegh, dat sy trecken souden, Tot haren lande waert. Nu loven wy alleenen Dat kindeken weerdelijc Dat hy ons wil verleenen Hier na zijn eeuwigh rijc. Amen.