Dit is een schoon suverlijck boeckxken, in denwelcken ghy vinden sult veel schoone leysenen, ende gheestelijcke liedekens

[Laet ons met herten reyne]

[Laet ons met herte]n reyne
[Loven dat soete kin]deken cleyne,
[Het brengt ons uyt den] weyne.
[Ons is een kindt gheboo]ren,
[Een Sone ghepresenteer]t,
[Hy comt die helle verstoor]en
[Als mensche ghefigureert,]

[p. 13]

 

Hy wil ons allen ghemeyne,

 

Verlossen uyt der pijne

 

Met sijnen bloede alleyne.      Laet ons.

 

Des moghen wy wel eeren

 

Die Maghet die hem droegh,

 

Den grooten Heer der Heeren,

 

Die haer niet en verwoegh,

 

Weest vrolijck groot en cleyne,

 

Dit soete Kindekijn

 

Vrijdt ons uyt aller pijne.      Laet ons.

 

Die Vader van hier boven

 

Sprack sijnen Enghel aen

 

Wy willen die Helle verstooren,

 

Ende verlossen Wijf ende Man,

 

Gaet tot der schoone Fonteyne,

 

Maria claer aenschijne,

 

Ende seght haer wat ick meyne.      Laet ons.

 

Groetse my vriendelijcke

 

Die schoone suyver jeught

 

En seght haer blydelijcke

 

Sy mach wel sijn verheught

 

Want sy, en anders ghene,

 

Die sal Gods Moeder sijn,

 

Ick ben met haer ghemeene.      Laet ons.

 

Al binnen Nazarette,

 

Quam die Enghel Gabriel,

 

Ende sprack tot der Fiolette

 

Met schoone woorden snel,

 

Godt groet u Maghet reyne,

 

Vol gratien is u aenschijn,

 

Godt is met u ghemeyne.      Laet ons.

 

By u sal noch beclijven,

 

Dat Adam heeft ontvrijt

 

Want boven alle wijven,

 

So zydy ghebenedijdt

 

Ghy sult ontfanghen een greyne,

 

In uwer herten schrijne

[p. 14]

 

Des Vaders Soon alleyne.      Laet ons.

 

Sy sprack ootmoedelijcke,

 

Hoe soude dat comen by,

 

Ick en kende sekerlijcke,

 

Noyt man, dus verwondert my,

 

dat ick en anders gheene,

 

Gods Moeder soude sijn,

 

Mijn hert wert cout als steene.      Laet ons.

 

Die Enghel sprack tot hare

 

O weerde suyver Maeght,

 

En weest in gheenen vare,

 

Het is wonder dat ghy claeght,

 

Want ghy sult sonder pijne,

 

Baren een Kindekijn,

 

Ende blyven Maghet reyne.      Laet ons.

 

Die Maget haer conforteerde

 

In dat haer d’Enghel seyt,

 

Ende sy respondeerde

 

Ick ben daer toe bereyt

 

In uwe woorden alleyne

 

Sette ick den wille mijn,

 

Siet hier Gods deerne cleyne.      Laet ons.

 

Die Enghel scheyde van haer

 

Al sonder pijn oft vaer,

 

Of sonder herten sucht,

 

Baerde die suyver reyne,

 

Die Hemelsche doctrijne

 

Des Vaders soon ghemeyne.      Laet ons.

 

Ghelooft so moet sy wesen,

 

Nu ende tot aller tijt,

 

By haer sijn wy ghenesen

 

Sy bracht ons groot jolijt,

 

O weerde fonteyne,

 

Des sondaers Medecyne,

 

Bidt voor ons alle ghemeyne.

 

Laet ons.