Dit is een schoon suverlijck boeckxken, in denwelcken ghy vinden sult veel schoone leysenen, ende gheestelijcke liedekens

[p. 8]

[Met desen nieuwen Iare]

Met desen nieuwen Iare
So wort ons openbare
Hoe daer een Maghet vruchtbare
Die weerelt heeft verblijt,
Gheloovet moetet zijn dat soete kindekijn
Ge-eert moet zijn dat soete maeghdekijn,
Nu eeuwelijck ende in aller tijt.

Hoe wel was haer te moede,

Doe sy in vleesch ende bloede,
Aen-sagh haren hertsen hoede,
Den Heere der Weerelt wijt.      Ghelovet.

Sy baerde sonder pijne,

Ende bleef een maget fijne
Des zondaers medecijne,
Des hebben die Ioden nijt.      Ghelovet.

Die Engelen songen schoone

Gloria in dn Throone,
Ter eere ende ten love,
Dat Kindeken ghebenedijt.      Ghelovet.

Als acht dagen waren geleden

Doe wert Iesus besneden
Al na der Iootscher seden,
D’welck ons van zonden vrijt.      Ghelovet.

Wt Orienten Lande

Quamen ten offerhande
Drye Coningen onbekende,
Gode ghebenedijt.      Ghelovet.

Des derthienden daegs zijt vroeder

Vonden sy hem by sijn Moeder,
Ioseph was haer behoeder,
So ons die Schriftuere belijt.      Ghelovet.

Als die ses weken omme quamen,

So ginck sy nae ’t betamen
Onbevleckt van aller blamen,
D’welck was om ons profijt,      Ghelovet.

Aldus gingh die Maghet sempel.

Ende droegh haer kint ten Tempel,

[p. 9]

 

Alle vrouwen tot een exempel,

 

Dies haer niet en verwijt.      Gheloovet.