Wanneer een man sijnen lantsaten van sijnen gude wijsen wil to wat tiden he em dat seggen sal to voren 1). LVII. (II. 59.)
Wil een here sinen tynsman van den goede wisen, die totten goede niet gheboren en is, dat sal hi den man laten weten te lichtmisse 2), dat selve sal die man 3) doen of hi dat goet over gheven wil 4). Sterft die tynsman in des 5) heren goet, sijn erven treden in des doden stede 6), ende betaelt van den goede also vele als die dode soude gheven. Sterft oec die here die tynsman 7) ghift den tins, die hi den heer ghelooft had, den ghenen daer dat goet aen valt ende en derf des 8) niement ghewere dan sijn ploech 9). Des conincs straet sal wesen also breet dat die een waghen den anderen rumen mach. Ende die ledighe waghen sal rumen den vollen waghen 10).
van des vermieders recht dat is pachters recht.
Die op verpacht goet sitten die en sullen niet wesen van ridders aert, want daer mede verloor hi sijn ridderscap ende kore den tot enen heren, die hem dat goet dede.
So ist also dat sommighe verpachtinghe duert erfliken, dat heet erfpacht.