De roemrugtige Haagsche faam, of de nieuwe Amsterdamsche fonteyn

[p. 3]

De Roemruchtige Haagsche Faam, Of de Nieuwe Amsterdamsche Fonteyn, Verciert met alderhande Amoureuse Gezangen, voor Minnaars en Minnaresse, Matroose, Herders en Drink-Liederen.

Een Nieuw Lied, tot Lof van de Amsterdamsche Fonteyn.

Stem: Ik kryg al weer myn ouwe grillen.

JAepik, Krelis, Piet, en Flooris:
Kaetje Tryn, en Angeniet,
Robberd, Jillis, Jan; en Joris,
Luysterd na dit aerdig Liet:
'k Zing hier Duyts maer geen Latyn,
Volg myn rats na de Fonteyn,
Daar 's te klinken, En te drinken,

Van de alderbeste Wyn.

Daer een Lieffelyk gewemel:
Wyl de Jonkheydt zig vermaekt,
Daer is regt een Aerdse Heemel,
Daer men aen het Zinge raekt,
Meysjes vind me daer adret:
Yder die is even net,

Lieve Lonkjes, Minnevonkjes,

Nooyt zo vond ik grooter Pret.

Lipjes met konfyt bestreken,
Werde daar heel lief

[p. 4]

 

gekust,

 

Bagchus stort daer heele Beeken,

 

Goôn ! wie is 'er niet belust,

 

Om daer mee gelyk een Man,

 

't Sy een Pintje of een Kan,

 

Te doen Tappen: Ik zal stappen

 

Hy Koeragie volg mijn dan.

 

Hospis tap uyt nomber neegen:

 

Breng wat brootjes met Rookvlys,

 

't Is hier niet als Glazen veegen,

 

in het Aerdsche Parredys,

 

Deeze Zingt van Pierlala

 

Weer een ander lold hem na,

 

Klaes hoe brusje, Je hoe kusje,

 

Mijn zo stijf roept ligte Kaa.

 

Ginds zit weer een snaek der snaeken,

 

met zijn meysje in een hoek,

 

Siet hem kleyne nootjes kraken,

 

Gut. wat is die vryer kloek,

 

Maer zijn tandjes zijn te Swak,

 

neeltje met haer fisse Jak,

 

Stop haer vryer Tys de Suyer,

 

Heel beleeft een Pyp Tabak.

 

Hier is niet als vreugd te vinden,

 

By het plengen van de Wyn;

 

Nooyt een plaets doorlugte vrinden,

 

So volmaekt als de FONTYN

 

Druyve dropjes edel nat,

 

ziet men haelen uyt het vat,

 

Nooyt meer vreugde, En geneugden,

 

Vond ik op het Fransze pat.

 

't Turf schip dat moet nu zwygen,

 

Kooper berg is weynig waerd,

 

Het FONTYNTJE is nu eygen:

 

daar de Jonkheyd zig vergaerd,

 

't is de Man een stuyver om,

 

dus maekt men een groote Som,

 

Kwinkeleeren, En braveeren,

 

is hun alle wellekom.

 

Hoord men daer een Lietje neuren,

 

't is van zoete minnery,

 

ja men zingt daer om te Scheuren,

 

elk die zet zijn vreugde by,

 

Soet en vrolyk mag geen kwaet,

 

Wyl het daer uytsteekent gaat,

 

Jonk en ouwen, wilt beschouwen,

 

Of ik hier geen waerheyt praat.

 

Wilt 'er eens een Pintje nappen,

 

maek maar malle mafjes klaer,

 

Ja men zalder u wel Tappen,

 

't is daer vreugde voor en naer;

 

wilje Wyn of wilje Bier,

 

't is 'er al tot u plyzier,

 

Lieve trantjes, Van veel kwantjes,

 

Vinje alles na de zwier.

[p. 5]

 

'k Seg als nog wie vreugd wil soeken:

 

de FONTYN moet zijn geërd,

 

daer Siet gy in alle hoeken,

 

meer vermaek als gy begeert,

 

daer wert nooyt geen troef versaekt

 

't Is al vreugde watmen maekt,

 

Tot men dronken en beschonken:

 

Savonds na zijn Huys toe raekt.