Roeping. Jaargang 31

[p. 1]

[Roeping 1955]

[Nummer 1]

Pierre Kemp
Gedichten

Maanbewoner

Als kind heb ik lang in de maan gewoond,
gedwaald door de blauwe gangen
en zalen, waarin haar kristal stond getoond
en dat gestreeld met mijn wangen.

Toen ben ik met heel het maanhuis gegaan
tot boven de tuinen der aarde
en kreeg daar het bevel: ‘gij moet hier vandaan!’
omdat ik té veel ontwaarde.

Ik ben er waarlijk niet uitgezet,
al kon ik niet langer blijven.
Ik werd verbannen volgens de wet,
dat niemand zijn droom mag beschrijven.

In tules van gedichten

Middag en stil. Ik lig woorden te spinnen
en span ze van plant tot plant.
Wat wil ik er zo toch mee beginnen?
Wie draagt nog zulk spinsel in héél dit land?
Wie loopt nog in tules van gedichten?
Wie hangt zich hun sluier nog om 't gezicht en
begrijpt, hoe goed het haar wezen staat,
als ze in mijn gedicht uit winkelen gaat?

[p. 2]

Chanson triste

Daar ga ik weer met die trechter
vol sterren op mijn hoofd.
Vroeger liep ik veel rechter,
maar toen heb ik nog geloofd,
dat er bruiden konden komen
en die sterren nemen aan
voor hun sluier, doch die dromen
zijn nu wel verdaan.
Haast is niets meer mij gebleven,
als dit lichaam zonder geven
en ontvangen, bovendien
kunnen mijn ogen geen bruiden meer zien.

Nachthonden

Het nachtlicht stolpt zijn blauwgroene schijn
voor zich uit over heuvelland en ravijn.
Een hond heeft iets in de avond gezegd.
Die hond heeft zeker iets gehoord
en een andere hond, die dit niet weerlegt,
gromt en antwoordt verstoord.
Honden blaffen zo laat niet voor hun plezier.
Ruiken zij de bandiet in een mens of in een dier?

[p. 3]

Zal ik hem niet meer zien?

Neen, Ravel is niet dood! Vannacht nog sprak
ik met hem aan de rand van een bos.
Hij stond aan de andere kant van een tak
en liet een melodie langzaam los
uit een fluit.
Glimlachend, als iemand doet,
die houdt van de fluit en goed
voor haar is, zei hij nog: ‘en nu is het uit!’

Naar het licht te gaan

Ik ga naar het Licht, dat is te lezen
in mijn rechter- en in mijn linkeroog,
om de wangen van heel mijn wezen
en van elleboog tot elleboog!
Vreemd, zo maar naar het Licht te gaan
met al de muziek, die ik hier heb gevonden.
Hoe voel ik mijn nummer met de Zon verbonden!
Houdt mij niet tegen! Houdt mij niet aan!