Roeping. Jaargang 30

[p. 312]

Vincent de Wever
Liefde en dood

Wij zullen nooit ontkomen aan de dood
maar leven desondanks als reeds ontkomen
- de wilde, ondoordachte wilgebomen,
straks legt het jaar ze tot hun botten bloot -

En nu wij samen vol verlangen dromen
boven het leven in je ronde schoot,
vergeten wij wat reeds is ondernomen
tegen dat lichaam door de wrede dood.

Al je gedachten keren zich naar binnen,
je voelt het wezen woelen in je bloed
en zijn bewegen doet je heimwee goed.

Maar wat kunnen gelieven nu beginnen,
als elke daad waarin men zich beleeft
de dood bewijst dat men zich overgeeft.