Roeping. Jaargang 29

[p. 153]

[Nummer 3]

Guillaume van der Graft

De zegen

De pastoor kon geen zegen geven
zolang er geen vogel was
en in geen velden of wegen
liep er een vogel los.

De mensen waren al bloedend
naar buiten gestulpt.
Er rees een ontzettend vermoeden,
de koster riep om hulp.

Een vrouw riep: wij zijn geboren,
dít moet het einde zijn!
Alleen de klokketoren
bewaarde het kerklatijn.

Ik lag het in gedachten
allemaal aan te zien.
Toen hoorde ik lachen
en, wat ik niet had gezien,

de kerkmuren bestonden
uit boomschors en wingerdloof,
vogelnesten de ronde
ramen waar licht uitvloog.

De koster zette een ladder
tegen het bladergroen,
de pastoor sprenkelde water
over ons uit en zong:

In de naam van de Vader
en van de Zoon
en de Heilige Geest. Amen.

[p. 154]

Guillaume van der Graft
Romp de ligman

Het huis is opgegroeid in 't gras
en Romp de ligman woont er in
met zijn huisdieren

en dat is niet Blaat het afwachtschaap
of Aalmoes de aaipoes of
het spiegelhondje Ego

maar dat is Ha
de tamme kijkvos van mijn ogen
en Schuw de wurgkip van mijn keel
en dat
is Ook
de lange vogel in de luisterwei
en het handrattenpaar met hun 10 jongen

maar het intiemste huisdier
is Wim de witte denkworm in het hout
wanneer tenminste niet
het angstinsect zijn sprieten scherpt
naamloos op 't middenrif.

[p. 155]

Guillaume van der Graft
Onder de bedden doorkijken

In het land waar de moeders onder de bedden doorkijken

moeten de vaders het vaantje strijken

en de kinderen leren alles ondersteboven

zo:

de sterren zijn schelpdieren buiten dienst
en de maan is een slak in de hemel

en de dag is een zerk waar de zuivere winst

door de zon die japanse steenhouwer wordt ingebeiteld -

de zuivere winst waarvan?

dat mogen we niet zeggen

dan zouden de moeders het hoofd neerleggen

en nu bestaat altijd de kans

dat ze weer opstaan, eerlijk duurt het langst

Dan mogen de vaders alles laten varen
wat ze tot nu toe in hun hoofd bewaren

en de kinderen leren dan

alles net eender

maar alleen de

bovenste helft ervan

Bijvoorbeeld is

de oost-indische inktvis

niet anders dan

de zon die wij

niet in het water konden zien schijnen

de nacht is die molensteen

gebonden om de hals van een dezer kleinen

en diep in de zee geworpen

[p. 156]

 

Dromen blijken verdronken dorpen

 

waarvan de torenhaan soms ademt

 

boven het oppervlak

 

maar voor hij kan kraaien is het vloed

 

 

 

En de meeste gedachten blijken

 

na negen dagen eenvoudig lijken

 

uit het land waar de moeders onder de bedden doorkijken

 

als iedereen opstaan moet.

TEKENING GIJS VLAMINGS