Roeping. Jaargang 28

[p. 137]

J.W. Hofstra
Oratio pro domo

NOG draalt in het gordijn het licht
Dat aarzelt op de vensterbank.
De morgenmist stal al het zicht
En nauwlijks werd de wereld klank.

Hier leef ik. Sedert jaar en dag
Schuifik dit rood-pluche gordijn
Des morgens open. In 't kozijn
Wat planten. 't Is een hard gelag

Dit openschuiven, kijken, vrezen
Dat alles anders werd vannacht
En toch nog steeds bereid te wezen
Te nemen wat de morgen bracht.

De plantenpest verzuurt gedurig
De vissen in 't aquarium.
Maar ik bid dagelijks en vurig
De maagd van 't kalendarium

Om glashard licht over dit hart
Dat bij plumeau en sluimerrol
Geen einders weet en dan geen part
Of deel wil hebben aan de tol

Die 't lijf betaalt aan alle zinnen.
Hier bij de judaspenning leeft
De hoop op 't opperste beminnen
Van 't hart dat in Gods handen beeft.