Roeping. Jaargang 24

[p. 65]

[Nummer 2]

Hans Berghuis

Drie stanza's

Zoals soms in de klare nacht van Mei
een onverhoedse vorst snel uit de grond
omhoog springt in een witte kersenwei
en rondom bloesems met zijn koude mond
ten dode kust, zó werd reeds vaak in mij
een vers nog zonder woorden in de nacht
genadeloos door koude omgebracht.

Ik heb gebeden dat mijn hart een land
aan zee mocht zijn waarover vier seizoenen
afwisselend heersen en waarvan het strand
eeuwig de golfslag van de zee kon roemen,
verdeeld door een wat achteloze hand
in vruchb're grond en koele plantsoenen:
bevroren is het hart tot poolgebied,
alleen wanneer ik slaap weet ik het niet.

De ijstijd heeft niet eeuwig kunnen duren
en zelfs de poolnacht zwicht soms voor de zon,
eens na de heerschappij der dode uren
(wie weet waarom en hoe hun macht begon?)
zal ik verheugd de uitgedoofde vuren
in mij opnieuw ontsteken en een bron
zal in de toendra van mijn hart ontspringen:
jubelend zal het water er gaan zingen.

[p. 66]

Hans Berghuis
Geluk

Mijd het geluk, draag de bittere doem
dagen, maanden, neen jaren te verlangen
hevig bekoord door de Sirenenzangen
der wufte wereld, nooit geheel verzoend

door een steeds kerend liefde visioen
en dikwijls zo vernederend gevangen
niet door een onbesuisd of snel verlangen
maar door taboe's van een vervloekt fatsoen.

zorg dan dat al uw lusteloze dagen
hard in uw leven staan als wrange vragen,
vermijd het smal geluk maar laat de wallen

van uw kasteel, uw hart, nooit onbewaakt:
ééns zal, voordat de Dood u kansloos maakt,
de laatste Liefde met geweld u overvallen.

[p. 67]

Hans Berghuis
Voorschrift

O leegheid van donkere regendagen,
van natte herfsten, uitgebloeide rozen
en dorre uren en van vreugdeloze
dagdromen die alleen zichzelf behagen:

wie strijd en nederlaag en dood verkozen
boven de zwakheid van het hart, zij vragen
naar het waarom niet van de regenvlagen,
van grijze herfsten, uitgevallen rozen.

verman u en zie toe hoe 't laatste licht
nog draalt rondom de toppen van de bomen,
hoe het strijdbaar de duisternissen tart.

wees als het licht: houd hoog het hoofd gericht
en laat geen vraag u naar de lippen komen
dan deze: God vul de leegte van dit hart.