Roeping. Jaargang 23

[p. 617]

[Nummer 9]

Albert Voortman
Kerststal.

Ik weet nog hoe mijn moeder deed
toen zij voorzichtig binnenhaalde
de stal, de krib en het verschraalde
strodak waar de ster afgleed.

Ik droeg het Kindje en den os,
mijn broer Maria en wat schapen,
Aleida bracht de herdersknapen
en Paula het verdorde mos...

Mijn vader droeg Sint Jozef aan,
(die had het meeste nog geleden)
vermoeid van't kijken naar beneden
en oud geworden van het staan...

Nu heb ik zelf een nieuwe stal,
een grote... en noem mijn kind de namen;
een kaars verlicht de heldre ramen
en in de sneeuw glanst fijn kristal.

Zal ook de tijd eens dit verbleken?
Hoe zal het deze kerststal gaan?
Eens steekt mijn kind de kaarsen aan
om tot zijn eigen kind te spreken...