Roeping. Jaargang 23

[p. 470]

Frank Valkenier

Vondst

Op 't mos, dat vochtig en zo diep groen blonk,
zag ik een kleine afgebroken tak,
sepiagrijs gevlamd, die van een tronk
afbrak omdat hij niet meer leven kon.

Hij was melaats, er leefden schimmels op
in ronde stippels van een vreemd roosrood,
alsof hij bloeide plots toen in galop
de dood met losse teugel reed door 't bos.

Haaren 1942.

[p. 471]

Frank Valkenier
Vroege herfst

Nog staan de bomen groen, maar aan de natte stammen
Speur ik morose kleuren van den herfst; reeds lieten
Enkele draden los; op 't mos, groenfonkelend, schieten
Oranje cantharellen en vuilwitte zwammen.

Ik werd vanmorgen wakker in 't gebroken licht.
Een boom zwiepte voor 't open raam, een tak brak af.
Ik dacht, ik lag alleen, een duizelend ogenblik;
De grond rook vochtig warm, de wind woei over 't graf.

Goirle 1943.