Roeping. Jaargang 3

[p. 566]

Poolreiziger.

Niet méér de zwarte romp van het schip,
de luie kajuit,
het lauwe verhaal:

breek!

dichter aan de aarde
dichter:

geklemd op de witte adem der honden,
op den hònger hunner flanken
- rood

rood snijdt hun heete tong het spoor -

temt hij dit wervelend bloed
aan den Poolwind,

kerft hij zijn huid
aan witte ravijnen -

ademen

ademen

alleen.

GERARD BRUNING.