Roeping. Jaargang 1

[p. 54]

Tot Maria

O kom weer onder ons wonen,
onsterflik poeet van uw eigen roem,
profeet van ons loflied over U:
kom weer onder ons wonen.
Leer ons over de schone
mirakels van God in ons 't verheven kantiek,
en dat de wereld bij de muziek
van 'n God-begeesterde, van 'n dwaze mens,
van 'n zuivre, heldhaftige mens
huivert, omdat er nog vreugde bestaat:
leer ons, dat er nog vreugde bestaat:
effen de rimpel weg van ons gelaat,
welriekende glimlach, fontein van blije klank:
zing ons de mateloze dank
voor, om 't geschenk van uw Zoon, om de Mis, om 't behoud
der zuiverheid, om 't bederf-werend zout
der Wijsheid op onze tong, omdat wij katoliek zijn,
omdat we door 't kruis verlost zijn
en door de biecht Gods krachtig kind zijn.
Wij vragen 't onmogelike niet,
en we verwachten niet, dat gij ons 't verdriet
zou sparen, mater dolorosa -
de smart is 't roemruchtig deel van de sterke mens -
maar de lach in die pijn, o virgo gloriosa,
de heldhaftige slag van martelaars-bloed
in ons hart en polsen, en de moed
om 't geweldig leven te torsen tot aan 't eind:
te weten ook, dat de Paas-zon schijnt
alleen na 't smartelik donker van Goede Vrijdag.
Wij vragen om de luisterrijke vrede van uw Meidag,
waar we de vete vergeten bij n' bloeiende struik
en wat vogels, en 't gebruik
van 't goede woord ons allen verblijdt.
Wij vragen om 't klaar en wijd

[p. 55]

 

uitzicht over de wereld, waar we leven,

 

en om 'n liefde: Okeanos, vloeiend

 

om alle land, dat bloeiend

 

of dorrend ligt onder de zon van uw prachtige Zoon.

 

Geef ons úw ars poetica, en tot loon

 

't geluk van 'n mens-kind op de toon van ons lied,

 

en 'n deel van uw ootmoed, opdat wij niet

 

verarmen.

Beloken Pasen.

M. MOLENAAR, M.S.C.