Het Roelantslied

[p. 364]

R

	1804		‘Mochten wi Roelande ghenaken,
	1804	160	doen sine levende vonde	*
	1805		vlieden slaen diepe wonden,
			maer si stucten strange,
	1806		dat si merren soude lange.
			Si saghen na die sonne;
		165	si seiden Gode dat hi hen onne	*
			dat si dages hadden meer
			om te wiekene heer.
			Dare reet al dat hi mochte,
			in sereghen ghedochte;
		170	ende die hem reden naer	*
			dreven groet mesbaer.
			Si maecten passen overal,
			beide op berch ende in dal.
			Sine wouden niet beiden,
		175	daer omme mochte riden.	*
V4	1947		Doen sprac Kaerle, die vrie:
V4	1947		‘Nu helpt Sente Marie!’
V4	1948		Dits nu van Gueloen comen,
			dat hebbic wel vernomen.’
	1759	180	Die verrader Guelloen:	*
			‘Here, wat wildi doen?
	1760		Hadt .l. ander gheseyt,
	1760	ic hielt over logen gereyt!’
V4	1949		Die scriftuere vertellet ons wel
V4	1950	185	dat sine vorders waren fel.	*
V4	1953		Sie sloeghene den keyser Juliene,
			dat groet moert was te siene.
V4	1952		Int cappittel te Rome sijt daden,
			daer sie gheslachte hadde verraden;
V4	1955	190	ende worpen in ene wiere,	*
			ende vermordene sciere.
			[Vgl. met 1141-1156R: 1432-1469VbA]