Ridder metter swane

Hoe Poncius den coninck Oriant tijdinge bracht vander hertoginne van Billoen.

DE abt van S. Truyen ende Poncius ginghen des morghens vroech totten kasteele daer hem de koninck Oriant teghen quam, ende Beatris met hare kinderen: ende doen Esmeri des konincx soon hun lieden sach, soo kende hy de habijten¹⁾, ende quam by hun ende dede reverentie, vraghende van waer sy quamen? Poncius seyde wy sijn van

1) Kleeding

[p. 81]

Billoen, ende hebben langhe ghesocht een ridder dien een swaen gheleyde, doe hy zijn wijf verliet de hertoginne van Billoen, wiens dienaer ick ben. Als Esmeri dit hoorde began hy te lachen, ende seyde: Lieve vriendt dat is mijn broeder. Poncius seyde: Levet hy oock noch? Ja seyde Esmeri. Doen riep Esmeri sijn vader ende moeder, ende seyde: Siet hier twee mannen ghesonden vander hertoginne van Billoen mijns broeders wijf die sullen ons van haer, ende van haer dochter tijdinge segghen. Ende Pontius vertelde hem alle de saken, hoe dat de hertoginne seer bedroeft was, ende hoe haer dochter ghehout was aenden grave van Boenen. Ende men leyde den abt ende Pontius int kasteel, daer sy wel ontfanghen waren, ende daer bleven sy dien nacht. Des anderen daechs leydese Esmeri int clooster daer sy Heliam vonden inder kercken voor den hooghen outaer sittende op sijn knien. Ende Helias seyde: O broeder Esmeri wat isser nieus? Esmeri seyde: Hier sijn twee mannen die u tijdinge brengen van uwer vrouwe, ende dochter Yda die ghehouwet is aen de grave van Boenen. Als Helias hunlieden sach soo kende hy Poncius, ende quam hem omhelsen ende kussen, ende seyde: Weest willecom mijn vrient, hoe ist met mijn vrou, ende mijn dochter Yda? Doen vertelde hem Poncius hoe sy hem had doen soecken in menich lant ende vraeclide hem oft hy niet en wilde weder keeren totten lande van Billoen ende Helias seyde neen ick, want nimmermeer en sal ick wt desen clooster gaen, daer ick nu in vinden mach de salicheydt mijnder zielen. Doen seyde Poncius: Heer ick ben seer verblijt in mijn herte, dat ick u sien ende spreken mach, ende u vrouwe de hertoghinne sal seer verblijdt zijn, als sy dit verhoort. Ende Helias seyde: Ghy sult my seer ghebieden¹⁾ tot haer, ende mijnder dochter

1) Mijne gebiedenis doen

[p. 82]

Yda, ende ic ben seer verblijt datse eerlijck¹⁾ gehout is. Doen nam hy al weenende oorlof aenden abt, ende aen Poncius, ende hy leydese om t'clooster te besien, ende hy dede hun goede chiere met sijnen broeder Esmeri. Daer na bat Pontius om een litteecken²⁾, dat de hertoginne sekerlijc weten mocht dat hy hem vonden had. Ende Helias seyde gheeft haer in een waerteecken³⁾ desen rinck die sy my wt liefden gaf: Ende daer toe sant hy haer ende sijnder dochter groote giften, ende den abt ende Poncius gaf hy groote gaven. Ende sy namen oorlof aen Helias, ende ginghen met sijnen broeder Esmeri na 't slot van Billoen, daer sy wellecom waren. De coninck ende coninghinne deden bereyden groote presenten die sy sonden haer dochter de hertoginne, ende haer dochter Yda de gravinne van Boenen. Doen namen sy oorlof aen den koninck, ende aen haer allen, ende zijn van daer ghescheyden.

1) Met eere

2) Kenteeken

3) Waarmerk