De rhynsburger leister: zingende 38 nieuwe en 13 weinig bekende zoo menuetten, airs, herders als minne-zangen; teedere en aardige vryagien; lenthe- zoomer- en morgen-zangen
(ca. 1785)–Anoniem De rhynsburger leister– Auteursrechtvrij
[pagina 77]
| |
Treurden om zyn Leed en Plaagen;
Die hy lydzaam had verdraagen,
Al op Hoop 't zou beeter gaan.
2.
Als eens, dagt hy, door den Tyd,
Haar de Waarheid is gebleeken
En dat, al het geen' zy zeid
Van die snoode Ondankbaarheid,
Daar zy my steeds meê betigd,
Blyken zal, te zyn geloogen!
ô! Hoe zullen dan haar Oogen
My verkwikken, door haar Ligt.
3.
Maar, wat heb ik, arme Knegt,
Niet van Rykaart te verwagten,
Die gezien is by het Regt
En alleen heeft toe gelegt
Om my van myn' Harderin
Door Kwaadspreeken te berooven.
't Vet dryft immers altyd booven.
Geld neemd veele Herten in.
4.
Mooglyk zult ge, onnoozel Vee,
Met uw Harder moeten leiden,
(Schoon hy Phillis nooit misdeê,)
Want elk Praat met Rykaart meê.
Hy weet ieder, ik geen Mensch,
Te verkrygen tot Getuigen,
| |
[pagina 78]
| |
Als een Spin Vergif te zuigen:
Alles diend hem na zyn Wensch.
5.
'k Vrees nog dat myn Stal en Goed
Blyven zal in Pleiters Handen,
Zoo myne Onschuld leiden moet.
Arme Schaapjes, opgevoed
In deeze Oord, wie weet waar heen
Dan elk Kooper u zal dryven!
Damon zal dog schuldig blyven!
Want zoo gaat het in 't gemeen.
6.
Phillis, die na Damon zogt,
Vond hem zitten in Gedagten;
Riep, zoo hard zy roepen mogt,
Damon, 'k had dat nooit gedogt!
Damon, waard gy zoo getrouw!
Ik Bemin u, als voor deezen.
Nooit zal Rykaart my Beleezen.
Liever Arm en Damons Vrouw.
|
|