De rhynsburger leister: zingende 38 nieuwe en 13 weinig bekende zoo menuetten, airs, herders als minne-zangen; teedere en aardige vryagien; lenthe- zoomer- en morgen-zangen

Minne-zang.

Stem: Alhier op deeze Plass.

1.

ACh! zoetsten Engelin,
Ach! Stookster van myn' Min,
Aanzie myn groote Pyn;
Geef my eens Medicyn.
Uw Weezen, schoonste Beeld,
Dat in myn Ziel steeds speeld,
Voed in myn Ingewand
Een Straal van Minne-Brand.
Reik my uw' lieve Mond,
Want ik ben zeer gewond.

2.

Ik bied u aan myn Hand,
Myn Trouw tot Onderpand
En geeft gy de uwe myn
Zal ik geneezen zyn,
Want, als ik uw' Gezigt

[p. 34]

 

Moet miszen, leid het Wigt,

 

Met zyn vergulden Boog,

 

Te schieten van om hoog

 

Een Pyl van Minne-Smert

 

In 't binnenst van myn Hert.

 

3.

 

Dies bid ik, schoon Godin,

 

Betoond my Weeder-Min,

 

Want zoo 'k die langer derf

 

Door groote Liefde ik sterf.

 

Waarom laat gy myn Hert

 

Zoo in de Min verwerd:

 

Geef maar een lieve Lonk,

 

Of maar een Minne-vonk

 

En toond dat gy ook zyt

 

Tot Weeder-Min bereid.

 

4.

 

Uw' lieve roode Mond

 

En Borsjes, Appel-rond,

 

Uw' Tandjes, als Yvoor,

 

Zyn 't geen myn Hert bekoor:

 

Maar gy, tot myn verdriet,

 

Agt uwen Minnaar niet.

 

Hoe zyt gy dog zoo wreed

 

Dat gy, in al het Leed

 

En Smerten, dien ik ley,

 

Niet werd beweegd tot my.

 

5.

 

Gy weet dat 'k u bemin,

[p. 35]

 

Met een opregten Zin.

 

Ach! dat eens u Gemoed

 

Ook proefden 's Liefdens gloed:

 

Want buiten u alleen

 

Min ik ter Waereld geen.

 

Gy zyt myn Liefdens- Bron:

 

Gy zyt myn Vreugde-Zon,

 

Die door u zoet Aanschyn

 

Verzagten kund myn Pyn.

 

6.

 

Heeld gy myn Wonden niet

 

Zoo sterf ik van Verdriet

 

En groote Minne-Brand,

 

Waar van alleen uw' Hand

 

My helpen kan. Ei! toond

 

Dat Weêr-Min in u woond.

 

Laat 't Ja-Woord uit uw' Mond

 

My maaken weêr gezond

 

En geef my, tot myn Loon,

 

Uw' zuiv're Maagde-Kroon.